خلوص در عبادات

پرسش:

چگونه اعمال و نماز هایمان را خالصانه انجام دهیم؟

پاسخ:

برای این که نماز و عبادات انسان خالصانه و به دور از ریا باشد، به این نکات توجه نمایید:

۱- توجه به خشم و غضب حق تعالی:
ریا کردن در انجام عبادات و اوامر الهی در حقیقت نوعی استهزا و مسخره کردن دستورات پروردگار است و موجب غضب او خواهد شد.

۲- توجه به بی‌ارزشی پاداش و تشویق مردم در مقابل پاداش پروردگار متعال:
اگر کسی پاداش‌ها و تشویق‌های زود گذر مردم را با اجر و پاداش‌های ماندگار الاهی مقایسه کند هرگز عملی را به خاطر تشویق مردم انجام نخواهد داد.

۳- توجه به خلف وعده‌ها، ناسپاسی‌ها و فراموش کاری‌های مردم:
اگر انسان توجه کند بسیاری از مردم در مقابل خدمتی که به آنها می‌شوند ناسپاس‌اند و اصلاً خدمات و نیکی‌هایی را که در حق‌شان می‌شود به حساب نمی‌آورند تا به فکر قدردانی و جبران آن باشند و گروه زیادی از آنان که خدمات و نیکی‌ها را به حساب می‌آورند خیلی زود آنها را فراموش می‌کنند؛ و برخی از کسانی که قصد جبران کردن دارند قدرت و امکانات این کار را ندارند و کسانی هم که بتوانند سپاس و تشکری به جا آورند تشکرشان ارزش چندانی ندارد. در حالی که خداوند هیچ عمل خیری را که خالصانه انجام شده باشد را بی‌پاداش نمی‌گذارد و هیچ عملی را فراموش نمی‌کند؛ زیرا بر همه چیز آگاه است و بر انجام هر کاری و دادن هر پاداشی توانا است.

۴- توجه به قدرت خداوند در تسخیر دل‌ها و قلب‌ها:
انسان طبیعتاً دوست دارد مورد تشویق و محبت مردم باشد و همه از او به نیکی یاد کنند، اما باید توجه داشته باشد که قلوب مردم و جلب محبت آنان به سوی افرادی که خالصانه اعمال نیک را انجام می‌دهند به دست او است.

۵- توجه به قدرت خداوند در افشا کردن ریاکاری‌ها در نزد مردم و رسوایی آن:
کسی که بداند اگر مردم متوجه شوند این انسانی که این طور با سوز نماز می‌خواند و یا مخارج کار خیری را بر عهده دارد در نیت خود خالص نیست، قطعاً هیچ تشکری از او نخواهند کرد و هیچ گاه حاضر نخواهد شد زحمات خود را با ریا کاری از دست بدهد.

۶- توجه به این که ریا نابود کننده اجر و پاداش اخروی اعمال انسان است:
کسی که توجه داشته باشد که عملی که ریا و ناخالصی در آن وجود داشته باشد در پیشگاه خداوند فاقد ارزش و پاداش است متوجه می‌شود که عمل ریایی بالاترین خسران و ضرر است.