توبه نصوح

در مورد توبه نصوح واطمینان و آرامش حاصل از آن برا ي انسان دردنیا و آخرت توضیح مفصلی ارائه بفرماید. نصح (بر وزن فلس) به معنى خالص شدن و خالص كردن است . در اقرب الموارد آمده «نصحه نصحا و نصحا» يعنى او را پند داد و دوستى را بر وى خالص كرد. پند دادن را از آن جهت نصح و نصيحت گويند كه از روى خلوص نيّت و خير خواهى محض است «وَ لا يَنْفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدْتُ أَنْ أَنْصَحَ لَكُمْ ...» (1) نصيحت من به شما نفع نمي دهد اگر بخواهم پندتان دهم. (نصح) «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً ...» (2) نصوح به فتح اوّل به معنى فاعل و نصيحت كننده است توبه نصوح آن است كه شخص را نصيحت مي كند ديگر به گناه باز نگردد. در صحاح و قاموس، توبه نصوح را توبه صادقه گفته است. راغب، توبه محكم نيز گفته است. به هر حال توبه نصوح آن است كه عود بر گناه در آن نباشد. در مجمع آمده كه معاذ بن جبل گفت: يا رسول اللّه توبه نصوح چيست؟ فرمود: «أن يتوب التّائب ثمّ لا يرجع فى ذنب كما لا يعود اللبن الى الضرع» يعنى توبه كند بعد به گناه برنگردد چنان كه شير به پستان باز نمي گردد. در كافى از ابو الصباح كنانى نقل كرده كه از حضرت صادق عليه السّلام از توبه نصوح پرسيد فرمود: «يتوب العبد من الذنب ثمّ لا يعود فيه». (3) «يَأَيهّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ تُوبُواْ إِلىَ اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسىَ‏ رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيّاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تجرِى مِن تحتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يخزِى اللَّهُ النَّبی وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى‏ بَينْ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانهمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَ اغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلىَ‏ كُلّ شىءٍ قَدِيرٌ» اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد بسوى خدا توبه كنيد، توبه‏اى خالص اميد است (با اين كار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهايى از بهشت كه نهرها از زير درختانش جارى است وارد كند، در آن روزى كه خداوند پيامبر و كسانى را كه با او ايمان آوردند خوار نمى‏كند اين در حالى است كه نورشان پيشاپيش آنان و از سوى راستشان در حركت است، و مى‏گويند: «پروردگارا! نور ما را كامل كن و ما را ببخش كه تو بر هر چيز توانايى!» (4) و في الكافي، عنه عليه السلام: "إذا تاب العبد توبة نصوحاً احبّه اللَّه فستر عليه في الدنيا و الآخرة. قيل و كيف يستر عليه؟ قال: ينسي ملكيه ما كتبا عليه من الذنوب، و يوحي الى جوارحه اكتمي عليه ذنوبه، و يوحي الى بقاع الأرض اكتمي ما كان يعمل عليك من الذنوب، فيلقى اللَّه حين يلقاه و ليس يشهد عليه بشي‏ء من الذنوب"‏. چون بنده اى توبه نصوح كند، خدا دوستش دارد و گناهانش را در دنيا و آخرت بپوشاند. راوى گويد: گفتم چگونه گناهانش را مى پوشاند؟ فرمود: آنچه را ازگناهان كه دو فرشته موكل بر او نوشته اند از يادشان مى برد، و به اعضا و جوارحش دستور دهد كه گناهانش را پنهان دارند، و به بقاع زمين نيز فرمان دهد كه آنچه بر روى تو گناه كرده مخفى بدار، پس خدا را ملاقات نمايد در حالى كه هيچ گواهى نباشد كه بر گناهان او شهادت دهد. (5)

(1) هود، 34

(2) تحريم، 8

(3) ر.ک: قاموس قرآن، ج ‏7، ص 71

(4) تحریم، 8

(5) تفسير الصافی، ج ‏5، ص 197

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید