ایمان حضرت ابوطالب

پرسش: آیا ابوطالب پدر حضرت علی(علیه السلام) مسلمان بود و به پیامبر ( صلی الله علیه و اله ) ایمان داشت؟

پاسخ: ابوطالب فرزند عبدالمطلب با پدر پیامبر (عبدالله)، از یك مادر بودند. اسمش عِمران بود و به خاطر پسر بزرگش طالب، به ابوطالب مشهور شد. بعد از فوت عبدالمطلب، سرپرستی پیامبر ( صلی الله علیه و اله )که در آن زمان 8 ساله بود را بر عهده گرفت.

غیر از فرزند بزرگ او طالب، جعفر، عقیل و علی از دیگر پسران ابوطالب هستند. از این میان، جعفر بن ابی طالب در موته به دست كفار و حضرت علی علیه السلام در سن ۶۱ سالگی به دست خوارج به شهادت رسیدند.

ابوطالب كفیل و حامی حضرت محمّد(صلی الله علیه و اله)، پیشنهاد قریش مبنی بر طرد رسول خدا(صلی الله علیه و اله) از طایفهٔ خود را نپذیرفت، همواره از رسول خدا(صلی الله علیه و اله) در مقابل مشركین حمایت می‌كرد و برای اینكه بتواند كامل و به درستی، رسالت حفظ جان رسول خدا  (صلی الله علیه و اله ) را انجام دهد، به طور علنی و عمومی، عقیده و ایمانش نسبت به رسول خدا ( صلی الله علیه دو اله ) و اسلام را ابراز نمی‌كرد. وی هنگامی كه مسلمانان تحت محاصرهٔ اقتصادی بودند، افراد طایفه بنی عبدالمطّلب و بنی هاشم را به شعب ابی طالب برد. وی نقش سازنده و موثری در استقرار اسلام داشت.

قصیدهٔ لامیهٔ او (كه نزدیك به ۱۰۰ بیت است) در حمایت از پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و اله ) بسیار مشهور است، و یكی از دلایل ایمان او به اسلام به شمار می‌رود. این قصیده در مدح پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و اله)، نمونه‌ای از ایمان و وفاداری و نصرت كامل او از پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و اله ) است. این قصیده به نظر بزرگان ادب و بلاغت و سخن شناسان شیعه و سنی، در اعلی مرتبه بلاغت و فصاحت بوده و از قصاید سَبعِۀ مُعَلّقه قویتر و برتر است.

برخی از ابیات این قصیده به شرح زیر است: 

لِیَعلَمَ خِیارُ الناسِ اَنَّ مُحمّداً نَبِیٌّ كَموسی وَالمَسیحَ بنَ مَریَم

اَتانا بِهُدیً مِثلَ ما اَتَیابِهِ   فَكُلٌ بِاَمرِ اللهِ یَهدی وَ یَعصِم

اشخاص شریف و فهمیده بدانند كه، محمد بسان موسی و مسیح پیامبر( صلی الله علیه و اله ) است. همان نور آسمانی را كه آن دو نفر در اختیار داشتند، او نیز دارد. و تمام پیامبران به فرمان خداوند، مردم را راهنمایی و از گناه باز می‌دارند.

ابوطالب در ماه رجب یا ماه رمضان سال دهم بعثت (۳ قبل از هجرت)، وفات یافت. او در این سال، در شرایطی كه با دیگر مسلمانان در شعب ابوطالب در محاصرهٔ مشركان مكه بودند، در حالی كه مسلمان بود درگذشت. بدنش را در مكه معظمه در مقبره حُجون معروف به «قبرستان ابوطالب» دفن كردند. با مرگ او پیامبر اسلام  ( صلی الله علیه و اله ) و مسلمانان آن روز كه كمتر از پنجاه نفر بودند، دچار حزن و اندوه بسیاری شدند، چرا كه بهترین مدافع و فداكار در راه اسلام را از دست دادند.

منابع:

 ابوطالب عبدالكریم گلشنی، دایرة ا لمعارف بزرگ اسلامی.

 علامه امینی، ابوطالب مظلوم تاریخ، تهران، نشر بدر، بهار ۱۳۵۹.