آیا وضعیت پوشش در جامعه نشان نمی دهد که ما در جهاد فرهنگی شکست خورده ایم؟
در پاسخ به این مساله به چند نکته باید توجه کرد:
شکست ظاهری ننگ نیست.
شکست ظاهری برای جبهه حق ننگ و آر نیست. چون اهل حق اگر چه همیشه پیروز هستند، اما پیروزی آنها همیشه در این دنیا نیست، بلکه ممکن است در این دنیا و از نظر ظاهری شکست بخورند:
«قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ یُصیبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَیْدینا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ[توبه/۵۲] بگو: «آیا درباره ما، جز یكى از دو نیكى را انتظار دارید؟! (: یا پیروزى یا شهادت) ولى ما انتظار داریم كه خداوند، عذابى از سوى خودش (در آن جهان) به شما برساند، یا (در این جهان) به دست ما (مجازات شوید) اكنون كه چنین است، شما انتظار بكشید، ما هم با شما انتظار مىكشیم!»
نباید دست از مجاهده کشید و ناامید شد.
قطعا کاستی هایی در جنگ نرم وجود داشته و دارد. اما محوری ترین مساله ای که شکست یا پیروزی را به ارمغان می آورد، روحیه مبارزه است. تا زمانی که یک مجاهد روحیه خویش را از دست نداده باشد، جنگ مغلوبه نشده، هر چند دشمن ضربه های بزرگی وارد کرده باشد. در اذهان مردم، آمریکا در جنگ ویتنام شکست خورده است، علیرغم ضربه های بزرگی که آمریکا در این جنگ به حریف خود وارد کرده است. پس همیشه باید متوجه باشیم که حفظ روحیه در جهاد بسیار مهم است:
«لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُكُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرینَ[انفال/۴۶] و نزاع (و كشمكش) نكنید، تا سست نشوید، و قدرت (و شوكت) شما از میان نرود! و صبر و استقامت كنید كه خداوند با استقامت كنندگان است!»
آیه فوق علاوه بر اینکه صبر را سرمشق ما تعیین می کند، می تواند رمز وضعیت نامطلوب پوشش امروز را نشان دهد. زمانی که راه کار روشن و واحد، جای خود را به نزاع های نسنجیده می دهد، ما باید شاهد این وضعیت باشیم.
وظیفه ما فقط تبیین حق به بهترین شیوه هاست.
تنها معیاری که می تواند پیروزی جبهه حق را نشان بدهد، عمل به وظیفه است و کسی که به وظیفه خویش عمل کرده باشد، قطعا پیروز است. حضرت نوح پیامبر اوالعزم است و سالهای سال در انجام وظیفه تبلیغی خویش کوشید، اما حتی پسرش به او ایمان نیاورد! حضرت لوط سالها علیه فساد مبارزه کرد، اما حتی درون خانه اش، کسی اصلاح نشده وجود داشت که منحرفان را یاری می کرد.
در هدایت و ارشاد دیگران هیچ تضمینی برای نتیجه بخش بودن هدایت وجود ندارد. چون خدای متعال انسان را مختار آفریده و خود افراد هستند که عاقبت خویش را انتخاب می کنند. و اگر بنا بود که شرایط پیرامونی در انتخاب مسیر سعادت یا ضلالت تاثیر صد در صدی بگذارد، معنایی برای اختیار افراد باقی نمی ماند!
زمانی که نفس قدسی پیامبر اکرم (ص) در بهبود امراض روحی عده ای بی اثر است، وضعیت ما روشن است:
«وَ ما أَنْتَ بِهادِی الْعُمْیِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلاَّ مَنْ یُؤْمِنُ بِآیاتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ[نمل/۸۱] و نیز نمى توانى كوران را از گمراهیشان برهانى تو فقط میتوانى سخن خود را به گوش كسانى برسانى كه آماده پذیرش ایمان به آیات ما هستند و در برابر حق تسلیمند.»
نباید پیروزی های بزرگ را فراموش کرد.
وضعیت فرهنگی کشور با وضعیت حجاب چند دختر تعریف نمی شود. و نباید به صرف این ظواهر حکم کرد. اگر ما پدیده بدحجابی یا بی حجابی را داریم، از سویی نیز اعتکاف های میلیونی را داریم! مراسم شب های قدر و روز عرفه و نیمه شعبان و ... نیز قسمت هایی از واقعیت های جامعه است.
اگر همه این ها را کنار یکدیگر بگذاریم و تحلیلی جامع تر انجام دهیم، می یابیم که در عرصه فرهنگی نیز موفقیت های بسیاری داشته ایم. و عامه مردم جامعه ما قلب هایی پاک و مستعد دارند.
