بندگی خدا

روایتی از امام حسین (علیه السلام) نقل شده: «مَن عَبَدَ اللّه‏َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ‏ُفَوقَ أمانِيِّهِ و كِفايَتِهِ؛ هر كه خدا را، آن گونه كه سزاوار او است، بندگى كند، خداوند بيش از آرزوها و كفايتش به او عطا كند.» لطفا آن را شرح و توضیح دهید و چطور خدا را بندگی کنیم که سزاوار او باشد؟