تضاد بین دنيا و آخرت

آيا از نظرآثار ديني، دنيا و آخرت در تضادند؟
چند نکته: اول از منظر دین، دنیا و آخرت نه تنها هیچ تضادی ندارند بلکه آخرت بدون دنیا آباد نخواهد شد، باید دنیائی باشد تا طبق عملکردی صحیح در آن به آخرتی سعادتمند دست یافت، آیات و روایات زیادی این مطلب را ثابت می کند، مانند روایتی که شیعه و سنی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل کردند: الدنیا مزرعة الآخرة، دنیا کشتزار آخرت است، و چه نکته های فراوانی در این جمله به ظاهر خلاصه وجود دارد، به برخی از آنها اشاره می شود: 1 - آخرت بدون تلاش در دنیا به دست نمی آید. 2 - کِشت بدون زحمت و تلاش محقق نمی شود. 3 - هدف کِشت (دنیا) به دست آوردن ثمر و نتیجه (آخرت) است، پس دنیا برای دنیا آفریده نشده است. 4 - امید به منفعت (بدون تلاش) برای تحصیل سود و منفعت معنا ندارد، پس امید به رحمت خدا بدون تلاش در دنیا بی فایده است. 5 - کشت را برای منفعت خواستن و به عبارتی دیگر زمین کشاورزی را برای سود آخر سال آباد کردن، نشانه عقل است و الا اگر کشت کند که فقط کشت کند و به فکر نتیجه آن نباشد حماقت است، همچنین است دنیا را برای آخرت خواستن و اگر دنیا را برای خود دنیا بخواهد و متوجه نفع دائمی نباشد فایده ای نخواهد داشت. پس برای رسیدن به آخرت توجه به دنیا و تلاش در آن لازم و ضروری است. دوم یکی از آفات توجه به دنیا دلبستگی به آن و هدف اصلی فرض کردن آن است، که در واقع آخرت فدای دنیا شده است، قرآن از این مسئله تعبیر به جابجائی ثمن و مثمن می کند، یعنی به جای آنکه دنیا را بفروشد آخرت بخرد، آخرت می فروشد تا دنیا بخرد، قرآن در دو مورد این جابجائی در کالا را ذکر و نکوهش نموده است: مورد اول جائی که خونریزی و ظلم به بندگان را وسیله ای برای خودبرتر بینی قرار داده و برای این کار کتاب خدا را به تمسخر گرفته بعضی از آن را قبول کرده و بعض دیگر را رها سازند، خداوند در وصف چنین کسانی می فرماید: أُولئِكَ الَّذينَ اشْتَرَوُا الْحَياةَ الدُّنْيا بِالْآخِرَةِ فَلا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ، اينها همان كسانند كه آخرت را به زندگى دنيا فروخته ‏اند از اين رو عذاب آنها تخفيف داده نمى‏شود و كسى آنها را يارى نخواهد كرد. (بقره 86) مورد دوم هرکسی که آخرت را به دنیا بفروشد مستحق مرگ است و مسلمین مأمورند با آنها بجنگند: فَلْيُقاتِلْ في‏ سَبيلِ اللَّهِ الَّذينَ يَشْرُونَ الْحَياةَ الدُّنْيا بِالْآخِرَة، كسانى كه زندگى آخرت را به دنیا فروخته‏ اند، بايد در راه خدا پيكار كنند نساء 74. سوم رعایت سعادت اخروی دنیا را آباد می کند، یعنی اگر کسی برای آخرت در دنیا تلاش کند، هم آخرتش آباد و هم دنیائی سرشار از خوشی و آرامش قلب خواهد داشت، اما اگر به عکس عمل شود یعنی آخرت را فدای دنیا سازد، هم آخرتش را خراب کرده است هم به دنیایش آسیب جدی وارد نموده است. برای بررسی این مسئله لازم است ببینیم خیر دنیا و آخرت در چیست؟ چه چیزهائی باعث می شود آبادانی دنیا و آخرت باشد: 1- حضور در محضر عالم، مرحوم مجلسی در ص 204 جلد 1 بحارالانوار روایتی را از پیامبر نقل می کند که حضور نزد عالم برتر از هزار حضور در تشییع جنازه، هزار شب عبادت، هزار روز روزه، هزار درهم صدقه، هزار حج غیر واجب، هزار جنگ غیر واجب است آنها کجا و حضور در محضر عالم کجا، حضور در محضر عالم خیر دنیا و آخرت را در پی دارد. 2- حسن ظن به خدا و خوش اخلاقی و خوداری از غیبت مؤمن، طبق حدیثی از پیامبر، این سه باعث می شود خیر دنیا و آخرت برای انسان جمع شود، بحارالانوار ج 6 ص 28. 3- محبت اهل بیت پیامبر نیز جز خیر دنیا و آخرت شمرده شده است، بحارالانوار ج 27 ص 163. 4- چهار چیز باعث می شود انسان از دنیا و آخرت بهره ببرد: اول ورعی که که او را از معصیت خدا بازدارد، اخلاق خوشی که بوسیله آن در میان مردم به خوشی زندگی نماید، حلم و بردباری که بتواند انسانهای جاهل را از خود دور نماید، و همسری صالح که او را بر امر دنیا و آخرت کمک نماید، بحارالانوار ج 66 ص 404. 5- پیامبر فرمودند: یک خصلت هست که اگر آن را داشته باشد دنیا و آخرت او را اطاعت خواهند کرد، خوب دقت کنید به این جمله اطاعت دنیا و آخرت، از ایشان سؤال کردند آن خصلت چیست؟ حضرت فرمود: تقوی، هرکه دوست دارد عزیزترین مردم باشد، باید تقوای الهی داشته باشد سپس پیامبر فرمود: وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ، (طریقی که گمانش نمیکرده روزی می دهد، طلاق 2 و 3) بحارالانوار ج 67 ص 285 البته موارد بیشتری نیز در روایات آمده که به دلیل رعایت اختیار از ذکر آن خودداری می شود.

لينك بحث اصلي : http://www.askquran.ir/showthread.php?t=27259