کعبه، مکان امن

قرآن کریم در آیه 96 آل عمران در وصف اولین خانه ای که برای پرستش خدا تعیین شد تعبیر «بکّه» را به کار می برد، و هر کسی وارد آن شود را در امان میداند: «مَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا». اگر این منطقه ای که الان کعبه در آن قرار دارد همان منطقه ای است که خداوند گفته امن است پس این کشته های حادثه جرثقیل و مانند آن چیست؟ به نظر میرسد همه انسان های گذشته در 300 سال از بین رفته اند و انسان های جدیدی جای آنها را گرفته اند، و جای حقیقی خانه خدا را تغییر داده اند.

برای پاسخ به این سوال باید به چند نکته توجه بفرمایید: نکته اول: در اینکه «بکّه» از اسامی همان منطقه بیت الله الحرام است اختلافی وجود ندارد، کسی «بکّه» را مکانی جدای از مکه نمی داند، اما وجوه مختلفی در این نامگذاری بیان شده است، مثلا یکی از وجوه این است که «بکه» به معنای محلی است که زن و مرد در آن ازدحام می کنند، و «مکه» از این جهت که مکان ازدحام مردم است به «بکه» معرفی شده است(1) یا اینکه «مکه» به شهر گفته میشود اما «بکّه» به موضع خود کعبه(2) پس در این شکی وجود دارند که منظور از «بکة» منطقه ای غیر از این مکه و کعبه نیست. نکته دوم: در مورد اینکه اگر مکه مکان امن است پس چرا این مردم کشته شده اند باید دقت کنید که امنیت مکه بدین معنا نیست که خداوند نمی گذارد در این منطقه اتفاقی برای کسی بیفتد، این که معنا ندارد، روشن است که در مکه هم مانند هر شهر دیگری برای مردم اتفاقات و مصیبت ها و تصادف هایی پیش می آید، پس امنیت مکه به دو معناست: (3) الف) به معنای امنیت در آخرت است، همانطور که از امام باقر(علیه السلام) روایت شده است، یعنی کسی که با معرفت وارد آن شود به حریم امن الهی راه یافته و از عذاب خداوند در قیامت در امان خواهد بود.(4) ب) به معنای این است که خداوند فرموده هر کسی وارد شد در امان است و حق ندارید امنیت او را بر هم زنید، خداوند کشتن و ناامن کردن در این منطقه را حرام کرده است، حتی از کشتن حشرات و شکستن شاخه درختان هم نهی شده چه برسد کشتن انسان! به عبارت دیگر امن بودنِ مکه به این معنا نیست که خداوند نمیگذارد امنیت کسی در اینجا تهدید شود، بلکه به بندگان اجازه بر هم زدن امنیت دیگران را نداده است، لذا می بینیم که امام حسین(علیه السلام) وقتی دید بنی امیه شمشیرهایشان را زیر لباس احرام پنهان کرده اند، برای اینکه حرمت کعبه شکسته نشود از مکه خارج شد! یعنی اگر خارج نمیشد احتمال داشت در مکه کشته شوند! پس در این حادثه سقوط جرثقیل چه عمداً اتفاق افتاده باشد و چه بر اثر سهل انگاری با امن بودن مکه تعارضی ندارد، چون مراد از امن بودن این نیست که خداوند نگذارد هیچ خونی در این مکان ریخته بشود! بلکه فقط از ریخته شدن خون نهی کرده اما به انسان ها اختیار داده است. نکته سوم: جابجایی یک شهر مگر به این سادگی است؟! شما فکر کنید مثلا امروز بخواهند به جای این مکه، مکه ای دیگر بنا کرده و جایگزین آن کنند، مگر میشود؟! مگر به این راحتی میشود افکار عمومی را متقاعد کرد!؟ مگر مردم می گذارند؟ در هر دوره ای همینطور است! اگر 500 سال پیش هم میخواستند مکه را جابجا کنند باز هم مردم نمی گذاشتند، 1000 سال پیش هم می خواستند باز همین ماجرا بود! علاوه بر اینکه منابعی که این مسئله را ذکر کرده اند که بکه همان مکه است همگی منابع قدیمی هستند، مثلا همین تفسیر مجمع البیان متعلق به قرن ششم هجری است، یعنی چیزی حدود 700 سال پیش. همچنین تاریخ مکه از زمان نزول قرآن تا به امروز نقل شده است، در قرون مختلف کتاب هایی در این خصوص تحت عناوین سفرنامه یا جغرافیا و موضوعات مشابه نوشته شده است؛ آن هم بدون هیچ نقل معارضی! یعنی حتی یک روایت تاریخی نداریم که بگوید مکه در جای دیگری بوده و سپس عده ای نام آن را بر شهر دیگری گذاشته اند!! تواتر تاریخی یقین آور است، معارفی که سینه به سینه و خط به خط و از کتاب به کتاب منتقل شده اینگونه بی اعتبار نیستند! شما به طور کلی اعتبار تاریخ را زیر سوال می برید!!! این را هیچ کسی نمی پذیرد!! اگر در خصوص یک قضیه نقل های تاریخی متعدد و متفاوت باشد خب انسان احتمال میدهد که یک طرف دروغ باشد، اما وقتی از قدیم تا کنون همه نقل ها یکسان گفته اند، هر چه نقل شده و گفته شده یکسان گفته شده این احتمال اصلا ارزش علمی نخواهد داشت. نکته چهارم: در مورد اینکه می فرمایید همه انسانهای امروزی از سیصد سال پیش به وجود آمده اند و انسانی های پیش از آن نابود شده اند، چنین ادعایی سند محکمی می خواهد، به صرف اینکه هرچه به گذشته برویم جمعیت کمتر می شود و شهرها کوچک تر می شوند نمی توان گفت که پس این بشر زندگی اش را از سیصد سال پیش آغاز کرده است. باید توجه بفرمایید حوادث بزرگ تا سال ها بعد به روشنی در میان مردم ذکر شده و موجود خواهند ماند! اگر 300 سال پیش همه مردم دنیا به یکباره کشته شده و انسان های جدیدی روی زمین آمده باشند مگر این حادثه عظیم کشته شدن انسان های پیشین به این راحتی فراموش می شود که شما آن را ادعا می کنید؟ جنگ های جهانی که 100 میلیون کشته داشت مگر تا 200 سال آینده فراموش میشود؟!

پی نوشت ها:

1. قمى، على بن ابراهيم‏، تفسیر قمی، دارالکتاب، قم، چاپ سوم، 1404ق، ج2، ص70؛ بحرانى، سيد هاشم‏، البرهان فی تفسیر القرآن، بنیاد بعثت، تهران، چاپ اول، 1416ق، ج1، ص655.

2. طبرسى، فضل بن حسن‏، مجمع البیان، نشر ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372ش، ج2، ص798.

3. ر.ک: همان، ج2، ص779.

4. همان، ج2، ص799.

http://http://www.askquran.ir/showthread.php?t=59398&p=879745&viewfull=1#post87