هفت آسمان و جهان موازی؟

در صورتی که وجود هفت آسمانی که در قرآن ذکر شده را قبول کنیم، آیا می‌توان به جهان های موازی هم اعتقاد پیدا کرد؟

این پرسش احتمالات متعددی را می تواند داشته باشد ولی آنچه از این پرسش، بیشتر به ذهن می رسد آن است که آسمان‌های هفتگانه می تواند اثبات کننده امکان وجود جهان های موازی باشد:
اثبات آسمان‌های هفتگانه= اثبات امکان وجود جهان های موازی
در ادامه نیز به بررسی این مسئله می پردازیم.
در این مورد، مسئله مهم این است که بدانیم آسمان‌های هفتگانه چیست و جهان های موازی کدام است.

نکته اول: آسمان‌های هفتگانه
در مورد مراد از آسمان‌های هفتگانه که در کتابهای آسمانی و قرآن کریم از آن یاد شده است، چندین نظر ارائه شده است:
1. مراد از آن ها هفت سیاره است: عطارد، زهره، مریخ، مشتری، زحل، قمر و خورشید.
2. طبقات متراکمی است که جو کره زمین را احاطه کرده است.
3. مراد سیارات و ستاره های بی شماری است که در آسمان وجود دارد. هفت هم عدد کثرت است و نشانه زیادی و فراوانی.
4. مراد، هفت آسمان است. آسمان اول عبارت است از زمین و تمام سیارات و ستارگانی که مشاهده می شود. چنان که می فرماید: «انَّا زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِزِينَةٍ الْكَواكِب‏»؛ ما آسمان دنیا را با کواکب تزیین کردیم.(1)
آسمان‌های دیگر ورای آن قرار دارند که امروزه هیچ علمی نسبت به آنها نداریم. حال یا آنها هم مادی هستند یا غیر مادی و در باطن این اسمان.(2)
از مجموع آیات قران کریم به نظر میرسد دیدگاه چهارم بهتر و موافق تر با ایات باشد. بنابراین مراد از آسمان‌های هفتگانه، هفت اسمانی است که هر یک خصوصیاتی خاص به خود را دارد.

نکته دوم: جهان های موازی
جهان موازی یا واقعیت جایگزین، فرضیه‌ ای در باره وجود واقعیت‌ های جداگانه در کنار واقعیت کنونی است. گروه خاصی از جهان‌ های موازی "مولتی‌ ورس" نامیده می‌ شود، اگرچه این اصطلاح نیز می‌ تواند برای توصیف جهان‌ های موازی که واقعیت را تشکیل می‌ دهند مورد استفاده قرار گیرد. با وجود این که عبارت‌ های جهان موازی و واقعیت جایگزین را می‌ توان بیشتر جاها به جای هم به کار برد، گاهی اوقات واقعیت جایگزین به مفهوم ضمنی دیگری نیز اشاره دارد که حاکی از آن است که واقعیت بدیل دیگری از خود ماست. اصطلاح جهان‌ های موازی عمومی‌ تر است و معنای ضمنی رابطه یا عدم رابطه با جهان خود ما را در برندارد. جهان‌ هایی که در آن‌ ها بسیاری از قوانین طبیعت متفاوت هستند.
بر این اساس، مراد از جهان های موازی، عوالمی است که یک موجود می تواند به صورت هم زمان در آن ها حاضر باشد. یعنی هم در عالم x باشد و هم در عالم y.

نکته سوم: حضور یک موجود در دو مکان
آیا یک موجود می تواند همزمان در دو عالم موجود باشد.
اگر مراد از این مسئله، وجود داشتن یک موجود مادی در دو عالم مادی به صورت همزمان باشد، از نظر فلسفی این مسئله امکان ندارد. یعنی امکان ندارد یک موجود مادی در یک عالم باشد و همزمان در عالمی دیگر باشد. چرا که هر موجود مادی مقید و محصور به یک زمان و مکانی خاص به خود است.
بنابراین وقتی در یک مکان حضور دارد نمی تواند در مکانی دیگر حاضر بشود.
اما اگر مراد وجود یک موجود در دو عالم غیر مادی باشد نه صرفا مادی، این مسئله بُعد عقلی ندارد. یعنی یک موجود مجرد میتواند همزمان در دو عالم باشد. چرا که وجود در دو عالم مجرد، هیچ محدودیتی برای آن موجود ایجاد نمی کند.

باتوجه به این چند نکته می توان پاسخ سوال شما را داد؛ از آن جا که:
اولا: مراد از آسمان‌های هفتگانه، هفت آسمان است که هر یک ساکنان و موجوداتی را دارد
ثانیا: یکی از آسمان‌های هفتگانه، آسمان اول است که فضایی مادی دارد
ثالثا: یک موجود مادی همزمان نمیتواند در دو مکان (هر دو مادی یا حداقل یکی مادی) حاضر باشد،
به نظر می رسد این دو مسئله هیچ ربطی به یکدیگر ندارند. یعنی آسمان‌های هفتگانه هیچ ربطی به مسئله جهان های موازی ندارد.

پی نوشت ها:
1. صافات/ 6.
2.  ر.ک: ناصر مکارم شیرازی، الامثل فی تفسیر کتاب الله المنزل، قم، مدرسه امام علی بن ابیطالب، 1421ق، ج1، ص153.
 

http://www.askquran.ir/showthread.php?t=60050&p=896334&viewfull=1#post896334