مقابله با فرقه های انحرافی

راهکار مقابله و مبارزه با فرقه های انحرافی، شبهه افکن ها و جریانات مذهبی دروغین مانند احمدالحسن (یمانی دروغین) و جریان منصورالهاشمی چیست؟

در پاسخ به سؤال شما نکاتی را مختصراً تقدیم می کنیم:

اولاً مورد سؤال شما بحث بسیار دامنه داری است و بی شک پرداختن به همه ابعاد آن در این مختصر نمی گنجد، اجمالا اینکه فرقه های انحرافی به یک یا دو جریان مانند جریان احمدالحسن یا منصور الهاشمی و... خلاصه نمی شود بلکه در حوزه های مختلف فکری و عقیدتی، معنوی و اخلاقی، عرفانی و سلوکی، سیاسی و اجتماعی، اقتصادی و سبک زندگی و ... در حال توسعه است از جمله می توان به فعالیت مخفیانه اما گسترده انجمن حجتیه ای ها، انجمن بهاییان، طرفداران سکولاریسم و لیبرال منش ها، جریانات ملی گرا و کوروش پرست، جریانات فمینیستی، جریانات وهابی مسلک، فرقه های شیطان پرستی، عرفان های نوظهور معنویت گرا، جریانات روشنفکرنماهای ضد دینی، جریانات با رویکرد اشاعه فحشا و فساد و ... اشاره کرد.

ثانیاً تهدید گسترش و رشد و فعالیت اختاپوسی فرقه ها و جریانات انحرافی در آخرالزمان جدی است، این خطر همه جانبه، زمانی بیشتر محسوس است که شاهدیم اهداف و سیاست های شیطان بزرگ آمریکا و ایادی اش در راستای نفوذ و سلطه، چیزی جز تضعیف و براندازی اسلام عزیز و نظام مقدس اسلامی نیست؛ از اینرو فعالیت های گسترده ای در اتاق فکرهای آمریکا و رژیم صهیونیستی تهیه و از بیرون هدایت می شود. بنابراین، ضرورت یک برنامه ریزی اساسی و همه جانبه و تعیین خط مشی های لازم توسط جبهه انقلاب، در جهت فعال سازی و ورود همه ظرفیت های نخبگانی، فرهنگی و اقشار و کانون های مختلف مردمی جامعه و ارکان حکومت اسلامی برای مقابله جدی با جریانات از پیش فعال و نوظهور انحرافی احساس می شود.

ثالثاً ایجاد و ظهور جریانات انحرافی تاریخچه ای به بلندای تاریخ بشر دارد، تاریخ زندگی انبیاء الهی از آدم تا خاتم، مملو از این جریان سازی ها و ظهور سامری ها بوده و در تاریخ اسلام نیز، هم در زمان حیات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و هم پس از آن در دوران امامان معصوم (علیهم السلام) همیشه چنین جریاناتی با رویکردهای مختلف ایجاد و ظهور و بروز داشته اند بعنوان نمونه می توان به جریانات انحرافی (ناکثین و مارقین و قاسطین) در زمان خلافت کوتاه امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) اشاره نمود.

رابعاً با مراجعه به آیات قرآن کریم و روایات پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام) توصیه های بسیار مفید و کاربردی را به اهل ایمان و جامعه ایمانی در جهت شناخت و شیوه مقابله با فرقه ها و جریانات انحرافی مشاهده می کنیم: آیات و روایاتی که به تعقل و تفکر و شناخت حق از باطل توصیه کرده و از پیروی و تبعیت کورکورانه باز می دارد؛ آیات و روایاتی که مؤمنان را به اطاعت و پیروی از خط فکری سالم پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام)، تبعیت از ثقلین و صراط حق و کشتی نجات و راسخون فی العلم سفارش می کند؛ آیات و روایاتی که چهره دشمنان و منافقان و منحرفان از دین و شبهه پردازان را رونمایی می کند و ... .

خامساً در زمان اهل بیت(علیهم السلام) خصوصاً در زمان امام صادق(علیه السلام) راهبردها و روشهایی برای مقابله با فرقه ها و جریانات انحرافی مطرح بوده و عملیاتی شده است که برای وضعیت امروز جامعه ما و برای نخبگان و دلسوزان فکری و فرهنگی و حکومت اسلامی، سراسر درس و عبرت است.
بعنوان نمونه؛ یکی از مهمترین مسائلی که در عصر امام صادق(علیه السلام) به چشم می‌ خورد، مسأله شنیدن و نقل حدیث از ناحیه عده ای است که در میان آنها هم شیعه و طرفدار واقعی، هم مخالفین مکتب اهل بیت (علیهم السلام) و هم دشمن و معاند اسلام دیده می‌ شود، در نتیجه یکی از حوادث عمیق این عصر، فراوانی شاگردان با اختلاف وسیع فکری و عقیدتی در گوشه و کنار جامعه اسلامی بود. در چنین شرایطی امام صادق(علیه السلام) با ویژگی های برجسته علمی و با مستندات عمیق علم الهی با این قبیل انحرافات توسعه یافته از جمله با انحرافات فکری و عملی «جریان غلات» مقابله کردند و در این مسیر از تدابیر مختلفی بهره بردند. ایشان شیعیان واقعی را از معاشرت با آنان پرهیز دادند، چنان که در حدیثی به مفضل فرمودند: «ای مفضل با غلات نشست و برخاست نداشته باشید و با آن ها غذا نخورید و دست دوستی به سوی آن ها دراز نکنید و به مبادله علمی با آنان نپردازید.»(1)
همچنین تدبیر علمی امام صادق(علیه السلام) و بینش عمیق و الهی ایشان از شرایط زمانه، موجب شد تا امام (علیه السلام) فرصت را مغتنم شمرده و از اختلافات امویان و عباسیان برای توسعه علوم مختلف و تأسیس دانشگاه عظیم مکتب اهل بیت بهره گرفت.

سادساً و در پایان، گفتنی است راهکارهای بسیاری برای مقابله جدی با جریانات و فرقه های انحرافی وجود دارد که در این مجال، فقط به رئوس و اهم این راهکارها اشاره می کنیم:
الف- تقویت مراکز دینی حوزوی و دانشگاهی؛
ب- تقویت فرهنگ و اقتصاد مردم برای پیشگیری از انحراف؛
ج- افزایش سطح آگاهی مردم از جریانات انحرافی؛
د- آموزش به حوزویان و دانشگاهیان و جوانان در سطح جامعه؛
ه- برگزاری دوره‌های آشنایی با فرقه‌های ضاله و انحرافی توسط کانونهای فکری و فرهنگی؛
و- رصدکردن و خنثی‌سازی تبلیغات منفی و فعالیت این فرقه‌ها؛
ز- حمایت مادی و معنوی و دادن مجوز به موسساتی که می‌خواهند با این جریانات و فرقه های انحرافی مقابله کنند؛
ح- جلوگیری از انتشار کتب این فرقه‌ها و انتشار کتاب‌ هایی مفید و جذاب برای روشنگری مردم؛
ط- برگزاری جلسات نقد و بررسی این مکاتب و فرقه‌ها برای افراد؛
ی- ...

پی نوشت:
1. شیخ طوسی(ره)، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، موسسه آل البیت لاحیاء التراث، قم، بی تا، ص ۱۳۶.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمایید