ماہ رجب چه ماھي است و در آن چه اتفاقي افتادہ که اينقدر مورد توجه معصومين قرار گرفته

پرسش:

ماہ رجب چه ماھي است و در آن چه اتفاقي افتادہ که اينقدر مورد توجه معصومين قرار گرفته است؟

پاسخ :

در پاسخ به اين پرسش، نکاتي را تقديم مي کنيم:

اولاً بايد بدانيم همه زمانها و ماهها مخلوق خداوند است و بر همان اساس داراي ارزش و فضيلتي اند و بايد از لحظه لحظه زندگي (سال و ماه و روز و ساعت) در مسير طاعت و بندگي خداي متعال بهره جست. بي شک، هر زماني که آدمي در مسير بندگي و جلب رضاي خدا سپري کند ارزشمندترين زمان هاست.(۱)

ثانياً البته درست است که همه ماه هاى سال، پرتوى از قدرت جهان آفرين است اما برخى از زمانها از شرافت و ويژگى خاصى برخوردار است. در بين ماه ها، سه ماه رجب، شعبان و رمضان، داراى امتياز و برجستگى ويژه اى هستند. قطعاً در فضيلت اين سه ماه و خصوصاً ماه رجب اسرار و حکمت هايي نهفته است و ماه رجب ويژگي هاي خاصي نزد خداي متعال داشته که در بين تمام ماهها از چنين برجستگي و اهميتي برخوردار شده است. ما نمي توانيم به همه اسرار و حکمت هاي اين امر دست بيابيم ليکن بر اساس روايات، مواردي از اهميت و خاص بودن اين ماه را بيان مي کنيم:يک- پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) ماه رجب را دو نوع تفسير کرده اند يکي اينکه فرمودهاند«شهر الله الاصب»،(۲)

تعبير ديگري که پيامبر اکرم درباره ماه رجب فرمودند«الا انّ رجباً شهرالله الاصم». اصم يعني «کر» بودن. در ادامه روايت ميفرمايند: «و هو شهر عظيم و اِنّما سُمِيَ الاصم لانه لايقارنه شهر من الشهور حرمة و فضلا عندالله تعالي». رجب، ماه بزرگي است و به خاطر اين به «اصم»، «کر بودن» ناميده شده است که هيچ ماهي در ارزش، نزديک و مقارن ماه رجب نيست.(۳)

خداوند خواسته است در اين ماه نسبت به گناه بندگان، در اين ماه اصم باشد و نشنود.دو- مردم زمان جاهليت هم به ماه رجب حرمت مى نهادند و آنگاه که اسلام درخشيدن گرفت، بر حرمت آن افزوده شد... (۴)

مرحوم سيدبن طاوس در مورد افرادى که قبل از اسلام در دوره جاهليت، مورد ظلم و ستم ديگران قرار مي گرفتند داستانهايي را نقل مي کند آنها به انتظار ماه رجب مي نشستند و در آن ماه پربرکت، خداى را مي خواندند و حضرت حق، دعايشان را مستجاب فرمود و بلا و گرفتارى را از آنها برگرداند.(۵)

سه- در روايتي ديگر پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) به فضيلت اين سه ماه و اجر و پاداش خاص روزه ماه رجب اشاره مي کند. (۶) همچنين، در کرامت و فضيلت اين ماه، حضرت امام صادق(عليه السلام) نيز مى فرمايد: «هنگامه برپايي قيامت، منادى الهى فرياد زند: «أين الرجبيّون؟»(۷)

کجايند آنانکه ماه رجب را گرامى داشتند و از آن، بهره ها بردند؟ گروهي برمي خيزند که چهره شان مي درخشد، تاج پادشاهي از مرواريد و ياقوت بر سر دارند و ... .»(۸)

چهار- ماه رجب از جمله فرصتهاي خاصي است که باران رحمت الهي جاري است و تشنگان زلال حق و معرفت به خوبي مي توانند از آن سيراب شوند. خداوند متعال در فضيلت اين ماه مي فرمايد: «من همنشين کسي هستم که با من همنشين باشد و مطيع کسي هستم که فرمان مرا ببرد و آمرزنده ام کس را که از من طلب آمرزش کند اين ماه رجب ماه من، بنده هم بنده من و رحمت هم از آن من است. هر کس مرا در اين ماه بخواند پاسخ مثبت دهم و هر کس از من چيزي بخواهد به او عطا کنم و هر کس از من هدايت جويد هدايتش کنم و من اين ماه را وسيله ارتباط بين خود و بندگانم قرار داده ام پس هر کس به آن چنگ زند به من مي رسد.»(۹)

پي نوشت ها:

۱. چنانکه امام علي عليه السّلام فرمودند: «کُلُّ يَومٍ لا يُعصَي اللهُ فيهِ فَهُوَ يَومُ عيدٍ؛ هر روزي که در آن گناه نشود همان روز، روز عيد است.»؛ نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره ۴۲۸.

۲.اصب در لغت يعني «ريختن»، علما و مفسرين در بيان اين تعبير گفته اند، ماه رجب ماه ريزش رحمت الهي و ريزيش گناهان بندگان است.

۳. فتال نيشابوري، روضة الواعظين، نشر دليل ما، قم، بي تا، ج۲ ص۳۹۶.

۴.شيخ صدوق، فضائل الأشهر الثلاثة، انتشارات دار المحجه البيضاء، بيروت-لبنان، بي تا، ص ۲۴.

۵.رجوع کنيد به: سيد بن طاووس، اقبال الاعمال، مرکز النشر التابع المکتبة الاعلام الاسلامي، قم، ۱۳۷۶، ص ۶۳۰.

۶.«... هرکس يک روز از رجب را روزه بدارد، مستحقّ رضوان الهى گردد و روزه اش غضب الهى را خاموش کند ... »؛ فضائل الأشهر الثلاثة، پيشين، ۲۴.

۷.در هيچ جا نيامده است که گفته شود «اين شعبانيّون»، «اين المحرّميون» فقط در خصوص ماه رجب، اين تعبير آمده است.

۸. روضه الواعظين، پيشين، ج۲، ص۴۰۲.

9.فضائل الأشهرالثلاثه، پيشين،