فلسفه زمان جزاي متكبرين

چرا رفتار خدا در مقابل متکبرین یکسان نیست. انسان های هستند که از روی غرور و تکبر دارند با زبان و اعمالشون هر دلی هست رو مشیکونن .خودشون رو برتر و لایق دنیا و چیزی که دارند می دانند و دیگران را بی کفایت و کوچک می پندارند در عوض خدا در قضاوت اصلا کاری باهاشون نداره و گاهی هم اين رفتار ها باعث پیشرفتشون شون تو زندگی مشه واقعا این کار خدای عادل باعث نمی شه شخص تحقیر شده فکر کنه حق با طرفه و یه جورایی از خدا دلش شکسته شه ( حق با تو هم باشه دل شکستن هنر نمی باشد) در مقابل انسان های هم هستند که می خوان یه کم از راهشون کج بشن خدا سریع فور متوجه اشتباه و گناهشون مي كنه واقعا چرا.....؟؟؟؟؟؟؟فلسفه مجازات چیه؟ .... کسی رو به خاطر گناهش (تکبر) همون اولا مجازات می کنه دیگری رو می گذاره به وقت دیگر اونم خیلی و قتا به نظر من کهنه می شه که قابل عبرت آموزی نیست
به نظر شما این که خدا آن ها را خیلی سریع متوجه اشتباهشان میکنه به چه علت است؟آیا ظلم به آن افراد است یا لطف؟؟؟ آیا این نشان دهنده لطف خدا به آن افراد نیست که متوجه خطای کارشان بشوند و اشتباهشان را اصلاح کنند تا در منجلاب گناه فرو نروند؟؟؟؟ خداوند متعال دنيا را پاداشی برای مومن و يا مجازات براي كافر قرار نداده است. دنيا محل امتحان و دار تكليف و مزرعه آخرت است. پس نباید انتظار داشته باشیم که خداوند متعال گناه كاران و ظالمان را در این دنیا به سختی مجازات كند و یا نیکوکارن و صالحان را بهترین نعمت ها دهد . این عمل ، خلاف سنت الهی است، زيرا سنت الهی آن است كه دنيا محل عمل باشد و در آخرت نتايج مشخص گردد. خداوند می فرماید:وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ﴿1﴾ آنها كه كافر شدند، (و راه طغيان پيش گرفتند،) تصور نكنند اگر به آنان مهلت می دهيم، به سودشان است! ما به آنان مهلت می ‏دهيم فقط برای اينكه بر گناهان خود بيفزايند؛ و برای آنها، عذاب خواركننده ‏ای (آماده شده) است! استاد شهید مطهری (ره) می فرمایند : رفتار خداوند با بندگان دو جور است : گاهی راز مطلب خيلی آشكار است ، يعني يك رابطه علت و معلولی واضح و آشكاری هست كه انسان زود می ‏تواند راز مطلب را بفهمد . گاهی قضيه برعكس می ‏شود ، يعنی جريان كار عالم با انسان طوری رفتار و عمل می‏ كند كه راز مطلب بر انسان پوشيده است‏ و انسان ضد آنچه كه هست خيال می‏ كند . مثلا ، اگر فرض كنيم كه انسان معصيتی را انجام بدهد و بلافاصله يا با فاصله كم نتيجه بد آن معصيت را ببيند ، اين يك كار آشكار است ، يعنی‏ عكس ‏العمل دارد ولی عكس ‏العمل آشكار . يا كار خيری انجام بدهد و اثر كار خير خودش را خيلی واضح در عمل مشاهده كند ، اين يك كار آشكار است . اينكه انسان كار بد بكند و خود اثر كار بد خود را احساس كند ، خودش يك‏ نعمتی است برای انسان . ولی يك وقت انسان می ‏رسد به آنجا كه استحقاق‏ اين مقدار لطف را هم ندارد كه خداوند با چشاندن اثر گناه او ، او را بيدار كند و به او بفهماند . اين خودش يك نعمت و لطفی است‏ از پروردگار . گاهی اين لطف از او گرفته می ‏شود ، كار بد می ‏كند ، می ‏بيند برعكس بجای اينكه يك اثر بد ببيند اثرهای خوب می ‏بيند ، يعنی نعمتها بيشتر بر او می ‏بارد ، باب نعمت بيشتر به روی او باز می‏ شود ، هيچ اثر ظاهری نمی ‏بيند . آيا اين از باب اين است كه كار بد اثر بد ندارد ؟ نه ، اثر بد دارد ، ولی به دليل اينكه او چنين شايستگي نداشته است ، كار بد می ‏كند ، باب نعمت بيشتر به روي او باز مي‏شود ، بدتر می ‏كند و باز باب‏ نعمت بيشتر به رويش باز می ‏شود . می ‏رسد به آنجا كه ديگر پيمانه ‏اش پر می‏ شود ، يك وقتي به سراغ او می ‏آيند كه ديگر هيچ فايده ‏ای ندارد .(2) پرسش : چه چیزی مانع انجام گناه در وجودمان میشه (غیر از عذاب وجدان که اون بحث دیگری دارد ) اگر بخاطر ترس از عقوبت گناهمون باشد این ترس به خاطر اون دنیاست یا این دنیا. چرا هیچ آدم عاقلی دستش رو روی آتیش نمی زاره ؟ یا اعضایش را زخمی نمی کنه؟ آیا به خاطر عقوبت اخرویس (حق النفس ) یا به خاطر ترس از دردی که از ارتکاب آن بهش دست می ده؟ پاسخ : عواملی که مانع انجام گناه می شود: 1. شناخت و معرفت به خداوند متعال: کسی که به یقین دریابد عالم محضر خدا است و خداوند را همیشه حاضر و ناظر بر رفتار خود ببیند هیچگاه حاضر به انجام گناه نمی شود. 2. علم به عواقب ، پى آمدهاى خطرناك و مفاسد گناه : آگاهی داشتن به اثرات زیان بار گناه عامل مهمی در انجام ندادن گناه است. همانگونه که هیچ انسان عاقلی قضای مسموم را مصرف نمی کند زیرا می داند چه اثری بر روی جسمش دارد ، عالمان به اثرات گناه به خاطر این که این پیامدهای گناه (حتی اثرات وضعی گناه) شامل حالشان نشودحتی فکر گناه هم نمی کنند چه برسد به انجام گناه. 3. ترس از عذاب و دوری از رحمت الهی : آیات و روایات فراوانی که به گناهکاران وعده عذاب الهی داده است. این عذاب ها فقط اخروی نیست و خیلی اوقات در همین دنیا شامل افراد گناهکار می شود. «ان الذين كفروا بآيات الله لهم عذاب شديد و الله عزيز ذو انتقام‏» (3) ، «كسانى كه به آيات خدا كفر ورزيدند، براى آنان عذاب شديد است و خداوند توانا و انتقام گيرنده است‏» رسول اكرم فرمود: كیفر سه گناه به قیامت نمی‌ماند (یعنی در همین دنیا مجازات می‌شود). 1- عاق پدر و مادر 2- ظلم و تجاوز به مردم 3- ناسپاسی در مقابل احسان و نیكی.(4) 4. بشارت و وعده نعمت : وعده هایی که در آیات و روایات برای نیکوکاران و کسانی که گناه انجام نمی دهند آمده است باعث می شود عده ای برای دستیابی به این نعمت ها گناه را ترک کنند. این نعمت ها و وعده های الهی شامل نعمت های دنیوی و اخروی می شود. به عنوان نمونه در روایات آمده صله رحم باعث افزایش عمر می شود. صدقه هفتاد نوع بدی و بلا را دفع می کند و ... «وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلاً »(5) «و كسانى كه ايمان آورده ‏اند و اعمال صالح انجام داده‏ اند، بزودى آن را در باغهايى از بهشت وارد مى ‏كنيم‏...وعده حق خداوند است و كيست كه در گفتار و وعده‏ هايش، از خدا صادقتر باشد؟» 5. تسلط بر قوای نفسانی و کنترل نفس اماره: یکی از عوامل دیگری که مانع انجام گناه می شود کنترل غرایز است. علماى اخلاق مى گويند: منشا و انگيزه ى گناهان ، سه قوه است :1 قوه شهويّه .2 قوه غضبيّه .3 قوه وهميّه . کسی که بتواند این سه قوه را در حد تعادل نگه دارد و مانع از افراط و تفریط آن ها شود دچار گناه نمی شود. (6) 6. اعتماد به خداوند ، پیامبر و ائمه : کسی که بدبینی نسبت به خداوند متعال و معصومین نداشته باشد و در همه حال به سخنان آنان اعتماد داشته باشد ، به سمت گناه کشیده نمی شود. این اعتماد در پرتو معرفت و شناخت به خدای تعالی و معصومین به وجود می آید. پرسش : چرا خیلی ها بعد ارتکاب چندین باره یه گناه دیگه ترسی از عاقبت اون گناه و خدا ندارن؟، آیا نمی شه گفت دلیلش اینه چون خدا اونا رو بعد انجام گناهاشون نترسونده ونمی ترسونه. پاسخ : اولا ؛ انجام چند باره گناه و یا به تعبیر دیگر اصرار بر گناه باعث می شود که موانع انجام گناه کمرنگ شود و یا از بین برود در این صورت انسان از انجام گناه باکی ندارد. به بیان دیگر : با اصرار بر انجام گناه ، روح بندگی در انسان کمرنگ و کمرنگ تر می شود و بالطبع به سوی گناه بیشتر کشیده می شود و باز آن کار گناه را انجام می دهد. اصرار بر گناه باعث می شود که محبت آن گناه در دل ريشه بدواند، ياد آن گناه بر قلب غلبه می¬کند. اصرار بر گناه باعث زنگار گرفتن قلب انسان می شود در نتیجه فهم و معرفت کاهش می یابد.اصرار بر گناه باعث کوچک پنداشتن گناه می شود.و .... ثانیا؛ انسان مختار آفریده شده است و راه خیر و شر به او نشان داده شده است و او مختار است که کدام راه را انتخاب کند. قرار نیست که هر وقت انسان کار گناهی را انجام داد خداوند به او تذکر بدهد یا او را بترساند، چرا که این فعل با مختار بودن انسان منافات پیدا می کند. در آیات قرآن و روایات انذارهای فراوانی آمده است و تکلیف گناهکاران مشخص شده است. البته خداوند بر اساس لطف و رحمت بی منتهایش هنگامی که بنده مومنی گناهی را مرتکب می شود او را با بلایا و مصائب متنبه و آگاه می کند که توبه کند . امام علی (علیه السلام) : «ان الله یبتلی عباده عند الاعمال السیئة بنقص الثمرات وحبس البرکات واغلاق خزائن الخیرات لیتوب تائب ویقلع مقلع ویتذکر متذکر; (7)خداوند هنگامی که بندگانش اعمال بد انجام می دهند آنان را به نقص و کمبود میوه ها و حبس نمودن برکات و بستن گنجینه های خوبیها، آزمایش می کند تا توبه کننده ای توبه کند و به دور کننده ای [گناه را از خود] دور سازد و پند گیرنده ای پند گیرد .» اما اگر بنده عاصی از این حوادث درس نگرفت و بر گناه خود اصرار ورزید خداوند نیز او را به حال خود رها می کند تا روز حساب.

---------------------------------------------

1. آل عمران/۱۷۸.

2. شهید مطهری ،اشنايی با قران ، ج 8

3. آل عمران/ 4 .

4. بحارالانوار، ج 74، ص 74 .

5. نساء/122.

6. در این زمینه کتاب گناه شناسی آقای قرائتی را مطالعه بفرمایید.

7. نهج البلاغه، خطبه 141 .

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید