به آسمان بردن امام زمان(ع) در کودکی

چرا ملائکه امام (عجل الله فرجه) را در کودکی به آسمان ها بردند!؟ آیا این اتفاق برای امامان دیگر هم رخ داده!؟ از نظر علمی چنین عملی چگونه قابل درک است!؟

در پاسخ به سؤالات شما نکاتی را تقدیم می کنیم:

طبق نقل حکیمه خاتون (علیها السلام): بعد از تولد حضرت صاحب الامر (علیه السلام)، امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمود: «فرزندم را نزد من بیاور.» پس من آن حضرت را برداشتم و نزد امام حسن عسکری بردم، چون در مقابل پدر بزرگوارش رسید در حالی که در دستان من قرار داشت بر پدر بزرگوارش سلام کرد. سپس امام حسن عسکری (علیه السلام) او را از دست من گرفت و در آن حال، پرندگانی، (ملائکه ای) بال های خود را بر سر آن حضرت گسترانیدند. امام حسن عسکری (علیه السلام) به یکی از آن پرندگان فرمود: او را بردار و محافظت کن و در هر چهل روز او را به سوی ما بازگردان. پس آن پرنده، حضرت را برداشت و به سوی آسمان پرواز کرد و پرندگان دیگر، به دنبال او پرواز کردند. امام حسن عسکری فرمود: «ترا سپردم به آن کسی که مادر موسی، فرزندش را به او سپرد.» در این هنگام نرجس خاتون شروع به گریه کردن نمود. امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمود: «گریه نکن! او از غیر تو شیر نخواهد خورد و به زودی به سویت باز خواهد گشت چنانچه موسی (علیه السلام) به سوی مادر خود برگشت، و این است قول خداوند که فرمود: «پس موسی را به مادرش برگرداندیم تا دیده مادرش به او روشن شود و اندوهگین نشود.»(1) من پرسیدم: «این پرنده، چه بود؟!» حضرت فرمود: «او روح القدس بود.»(2)

در خصوص چرایی این مطلب و این که هدف از این کار چه بوده، لازم به ذکر است: از محتوای خبری که نقل شد می توان فهمید با توجه به شرایط و جو خفقان و حساسیت فوق العاده ای که دستگاه خلافت وقت و برخی اطرافیان گمراه، نسبت به ولادت امام (عجل الله فرجه) داشتند و خطر به شهادت رساندن، وجود آخرین ذخیره الهی را تهدید می کرد، این اقدام به اراده حکیمانه خداوند برای حفظ جان آن حضرت صورت گرفت. چنان که در شرایط خاص و ویژه ولادت حضرت موسی (علیه السلام) در دوران خفقان فرعون، شبیه همین اتفاق به نحوی دیگر برای حفظ جان موسی (علیه السلام) اتفاق افتاد.
ناگفته نماند طبق آن چه از منابع روایی بدست می آید، ظاهرا به آسمان بردن امام زمان (علیه السلام) در کودکی توسط روح القدس، یکی از خصایص ویژه ی حضرت (عجل الله فرجه) بوده و در مورد ائمه ی دیگر چنین رخدادی در روایات ذکر نشده؛ البته طبق نقل آیات و روایات، حضرت ادریس (علیه السلام) نیز به اراده خداوند به آسمان چهارم بالا رفت در حالی که زنده بود.(3) هم چنین خداوند حضرت عیسی (علیه السلام) را بر خلاف تصور یهودیان که گمان کردند او را به صلیب کشیده و کشته اند، او را به سوی خویش بالا برد.(4)

در پایان، در پاسخ به این بخش سؤال که آیا این مطلب، از لحاظ علمی قابل درک و فهم هست یا خیر؟ باید گفت: اگر منظورتان درک و فهم این مطلب از زاویه و پنجره ی علم محدود بشری باشد که صرفاً با ابزار و لوازم مادی و محسوس، به دنبال درک و فهم امور است باید گفت: پاسخ منفی است! زیرا این قبیل اتفاقات، جزو حقایق معنوی و علوم غیبی بوده و لازمه درک و فهم آن ایمان به غیب است. البته درک و فهم این قبیل اتفاقات و حقایق اعجازگونه و کرامت های معنوی برای کسانی که مراتب علم را محدود در علوم بشری ندانسته بلکه حقایق و معارف غیبی و علوم معنوی را نیز در زمره علوم و حقایق عالم محسوب می کنند، بسیار سهل و آسان و امکان پذیر است.

پی نوشت ها:
1. سوره طه/ 40.
2. فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضة الواعظین، ترجمه مهدوی دامغانی، تهران، نشر نی، ۱۳۶۶ش، ص: 423؛ شیخ صدوق، كمال الدين، ترجمه پهلوان، مسجد مقدس جمکران‌، قم، 1382، ج‏ 2، ص 153.
3. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان؛ ناصرخسرو، تهران، 1384، ج 6، ص 519.
4. نساء/ 157 و 158.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمایید