ادعای ملاقات امام زمان(ع)

در احادیث فرموده اند هر کس ادعا کند که امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) را دیده، دروغگو و افترا زننده هست؛ از طرفی در احوالات بسیاری از علما آمده که خدمت ایشان مشرف شده اند؛ آیا تعارضی نیست؟

در خصوص اینکه آیا دیدار امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) در دوران غیبت امکان دارد یا خیر، با توجه به روایاتی که در این خصوص وارد شده که ظاهرا هرگونه مشاهده ای را انکار می کنند، بین علماء اختلاف نظر وجود دارد. اما به نظر میرسد دیدگاه درست تر آن است که امکان تشرف وجود دارد و به صورت مطلق نفی نشده است: اولا روایات بر اینکه تشرّف و دیداری اتفاق نمی افتد تصریح ندارند، بلکه به نظر میرسد منظور ادعای دیدار به عنوان ارتباط و یا نائب بودن است که در روایات رد و تکذیب شده است. نامه نهایی که از آن حضرت(عجل الله تعالی فرجه) به آخرین نائبشان نوشته شده که هرگونه ادعای مشاهده را تکذیب می کند این است: «بسم الله الرحمن الرحيم يَا عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِيَّ أَعْظَمَ اللَّهُ أَجْرَ إِخْوَانِكَ فِيكَ فَإِنَّكَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَكَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ يَقُومُ مَقَامَكَ بَعْدَ وَفَاتِكَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ الثَّانِيَةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ذَلِكَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِي شِيعَتِي مَنْ يَدَّعِي الْمُشَاهَدَةَ أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِيِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَاذِبٌ مُفْتَر»؛(1) ترجمه: بسم الله الرحمن الرحیم، ای علی بن محمد سمری! خداوند متعال به براداران ديني‌ات در ازای از دست دادن تو پاداشي عظيم كرامت فرمايد. به درستي كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهي يافت. پس خود را آماده ساز ولي به كسي وصيت (به نيابت) مكن كه قائم مقام تو، پس از وفاتت گردد. چه اين كه غيبت بزرگ آغاز گرديده است و مرا ظهوري نخواهد بود، مگر به اذن خداوند منان. ظهور من آن قدر به درازا خواهد كشيد كه دل‌ها را قساوت فراگيرد و زمين از جور و ستم لبريز گردد و بزودي كساني از شيعيانم مي‌آيند و ادعاي مشاهده و ديدنم را مي‌نمايند. آگاه باشيد كه هر كس پيش از خروج سفياني و رسيدن صيحه آسماني، ادعاي مشاهده و ديدن مرا نمايد، دروغگو و افترا زننده است. فضای صدور این روایت که بعد از ختم نیابت خاصّه است نشان میدهد منظور از مدعی، مدعی نیابت است، نه صرف تشرّف! یعنی طبیعتا وقتی امام(عجل الله تعالی فرجه) در مقامی هستند که میخواهند مسئله نیابت خاصه را ختم کنند و می فرمایند کسانی که از این پس ادعای مشاهده می کنند درغگو هستند، این نشان میدهد منظور حضرت(عجل الله تعالی فرجه) از مشاهده و ادعا، این است که کسی بگوید من با امام زمان(عج) در ارتباط هستم! ثانیا انصافا نمی توان این حجم گسترده از تشرّف ها که در منابع مختلف آمده را انکار کرد، چرا که واقعا تعداد آنها قابل توجه بوده و در بسیاری از موارد از انسان های فرهیخته و امانت داری نقل شده است. همچنین ادعای ارتباط نداشته اند که هر چند مدت یکبار به دیدار آن حضرت(عجل الله تعالی فرجه) نائل میشوند و خلاصه با ایشان در ارتباط هستند، بلکه صرفا تشرف و دیداری که به اراده خودشان نبوده نقل شده، و از آن هم دنبال بهره وری و سوء استفاده و دکان باز کردن نبوده اند، بلکه ماجرای تشرف بسیاری از ایشان پس از مرگشان پخش شده است. آنچه که روایت فوق نفی می کند و مدعیانِ آن را دروغگو می خواند ادعاهایی چون ادعای احمد الحسن و مانند اوست که به دنبال این هستند که خود را واسطه ای بین مردم و امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) معرفی کنند. طبیعتا این روایت مُهر ابطالی بر ادعای تمام این مدعیان زده است.

پی نوشت:

1. صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تحقیق علی اکبر غفاری، نشر اسلامیه، تهران، چاپ دوم، 1395ق، ج2، ص516.

http://http://www.askquran.ir/showthread.php?t=60155&p=888562&viewfull=1#post88