آيا در كلام حضرت امير (ع) تناقض وجود دارد ؟

سه تا از بهترین دوستای داخل مدرسم با هم قهر هستن که با حکمت 287 امام علی که می فرماین :" دوستان تو سه گروهند، و دشمنان تو نيز سه دسته اند، اما دوستانت، پس دوست تو و دوست دوست تو، و دشمن دشمن تو است. و اما دشمنانت، پس دشمن تو، و دشمن دوست تو، و دوست دشمن تو است." جور در نمی آد. این در حالی هست که این سه تا, تا به حال با من دشمنی نداشتن. ولی طبق این حرف امام علی فقط یکی از این سه نفر می تونن دوستم باشن,اگه یکیشونو در اول دوست فرض کنیم,چون با 2 تای دیگه شون دشمنی داره پس اون دوتا چون دشمن دوستم هستن پس دشمن من هم هستن.در صورتی با من دشمنی ندارن! لطفا کمکم کنید تا ببینم این موضوع,تناقض در حرف امام علی هس؟اگه نیس پس چرا اینجوریه؟
وَ قَالَ [عليه السلام] أَصْدِقَاؤُكَ ثَلَاثَةٌ وَ أَعْدَاؤُكَ ثَلَاثَةٌ فَأَصْدِقَاؤُكَ صَدِيقُكَ وَ صَدِيقُ صَدِيقِكَ وَ عَدُوُّ عَدُوِّكَ وَ أَعْدَاؤُكَ عَدُوُّكَ وَ عَدُوُّ صَدِيقِكَ وَ صَدِيقُ عَدُوِّكَ .(حکمت 295 نهج البلاغه) دشمنی با قهر تفاوت دارد. قهر کردن به معنای دوری کردن از یکدیگر به علت سوءتفاهم یا کدورت و ... است اما دشمن کسی است که از انسان کینه ،نفرت و بغض دارد و خیر خواه انسان نمی باشد ، بر علیه انسان اعمالی را انجام می دهد..و این با قهر تفاوت دارد ،قهرهای دوران کودکی و نوجوانی که چند صباحی بیشتر طول نمی کشد معمولا یک امر احساسی است که بعد از مدتی هم با هم آشتی می کنند. به نظر می رسد دوستی و دشمنی در کلام امیرالمؤمنین علیه السلام ناظر به حب و بغض دینی باشد که هل الدین الا الحب و البغض، و الا محبان اهل بیت