کلمة "شی‌ء" در قرآن کریم "شأی‌" نوشته شده و همین طور قرائت می‌شود. کدام یک صحیح است‌. اگر "شأی‌" صحیح است‌، معنایش چیست و اگر "شی‌ء" همان کلمة

کلمة "شی‌ء" که در قرآن کریم بسیار تکرار شده است‌، به معنای چیز است‌، و در قرآن به صورت شی‌ْء، شَی‌ٌْ، و شیئاً آمده است‌. کتابت و تلفّظ آن به همین صورت است‌; مگر در سورة کهف آیة 23 که در قرآن رسم‌الخط عثمان‌طه و رسم الخط پاکستانی‌، کتابت آن با کتابت رسم الخط فارسی تفاوت دارد، ولی تلفظ یکسان است‌، و بنابر آن دو رسم الخط، کتابت آن‌، این گونه است‌: "وَ لاَ تَقُولَن‌َّ لِشَاْی‌ْءٍ إِنِّی فَاعِل‌ٌ ذَ َلِکَ غَدًا ; و زنهار در مورد چیزی مگوی که من آن را فردا انجام خواهم داد." منشأ این اختلاف به رسم الخط مصحف عثمانی بر می‌گردد. رسم الخط مصحف عثمانی در مقایسه با رسم الخط عمومی و متداول اختلاف‌هایی در کتابت دارد و علت این اختلاف‌ها، عدم آشنایی عرب به فنون خط و روش‌های کتابت در آن زمان بوده است‌. کسانی که عثمان برای کتابت مصحف انتخاب کرده بود، افرادی بودندکه نسبت به شیوة کتابت بی اطلاع بودند، از این رو، از نظر املایی در برخی کلمات قرآن اشتباه‌هایی رخ داد. عدم تصحیح این اشتباه‌ها در دوره‌های پس از عثمان‌، از آن جهت بوده که در زمان‌های متأخّر، ممکن بود دشمنان به عنوان تصحیح قرآن و اصلاح ناهنجاری‌های آن‌، قرآن را دست خوش تحریف سازند و کتاب خدا بازیچة دست مغرضان و هواپرستان قرار گیرد. یکی از موارد اشتباه‌های املایی‌، کلمه "شَأی‌ْءٍ" در آیه 23 سورة کهف است‌. از آن جا که برخی اعتقاد دارند که باید همان شیوة کتابت رسم الخط عثمانی را حفظ نمود، گرچه از نظر رسم الخط امروزی اشتباه محسوب بشود، و آن کلمة "شی‌ء" را به همان صورت رسم الخط مصحف عثمانی نوشته‌اند. کسانی که چنین اعتقادی ندارند، به آن صورت ننوشته‌اند. قرآن رسم الخط عثمان طه طبق رسم الخط مصحف عثمانی است‌، لذا کلمة شی‌ء را به صورت شاْی‌ْء نوشته است‌.(ر.ک‌: آیت اللّه معرفت‌، علوم قرآنی‌، مؤسسة فرهنگی التمهید، ص 154ـ169.)