کسی که به مسجد جمکران یا مشهد یا حرم شهیدان میرود شاید به گناه بیفتد; بنابراین، آیا بهتر است برود یا نرود؟
پیش از پاسخ، لازم است تذکر داده شود هر کار جایزی که احتمال داشته باشد با انجام دادن آن، انسان از خطر گرفتار شدن در گناه مصون بماند، شایسته است انجام گیرد، به ویژه اگراز امور مستحبیای چون رفتن به زیارتگاهها و مکانهای مقدسی چون مسجد جمکران و مانند آن و نیز زیارت عالمان وارسته و جز اینها باشد. خدای متعال در قرآن کریم کسانی را که میتوانستند با مهاجرت از خطر شرک و گناه مصون بمانند، ولی آنان از این کار سرباز زدند، سرزنش کرده است: "کسانی که فرشتگان ]قبض ارواح[، روح آنان را گرفتند، در حالی که به خویشتن ستم کرده بودند، به آنها گفتند: "شما در چه حالی بودید؟ ]و چرا با این که مسلمان بودید، در صف کفار جای داشتید؟![" گفتند: "ما در سرزمین خود تحت فشار و مستضعف بودیم." آنها ]=فرشتگان[ گفتند: مگر سرزمین خدا پهناور نبود که مهاجرت کنند؟! آنها ]عذری نداشتند و[ جایگاهشان دوزخ است، و سرانجام بدی است."(نسأ،97) از سوی دیگر، مشاهد مشرّف و مساجد معظّم جایگاه فرود و صعود فرشتگان الهی و ارواح مطهّر و نزول رحمت و الطاف بیکران الهی است و انسان با حضور در این مکانها روح خویش را تقویت میکند از برکت آثار مثبت این مکانهای مقدس و انفاس قدسی انسانهای کامل و صالح، در برابر گناهان نیرویی دو چندان و بیش مییابد; چنان که دیده میشود معمولاً افرادی که به مساجد و مکانهای مقدس میروند و با افراد صالح در ارتباطند، کمتر به گناه آلوده میشوند. با این وصف، اگر در مسیر مددجویی از عوامل بازدارنده، احتمال گناه و گرفتاری وجود داشته باشد، نباید از آنها یاری جست; برای مثال نباید به مکانهای یاد شده رفت ولی این به معنای ترک کلی آنها نیست، بلکه باید با فراهم آوردن مقدماتی که امنیت لازم را تضمین کند، برای زیارت و مددجویی به مکانهای یاد شده رفت; مثلاً میتوان با فرد امینی که توانایی محافظت از انسان را داشته باشد و یا با تنظیم فرمان زیارت در ساعتهایی که خطر وقوع در گناه منتفی باشد، برای زیارت اقدام کرد و در نهایت، در فرضی که به هیچ روی نتوان هر دو را جمع کرد، میتوان اعمال آن مکانها را در منزل و یا جای مقدس دیگری انجام داد; مثلاً میتوان با خواندن نماز یا زیارت نامه اهلبیت: با فاتحه برای گذشتگان و... تا جایی که میتوان، از انفاس قدس آنها بهره گرفت.
اضافه کردن دیدگاه جدید