کدام پیامبر به صبور بودن معروف است‌؟

در میان انبیا، حضرت ایّوب‌غ به صفت "صبر" معروف شده با این صفت از او تمجید و تجلیل گردیده است‌. در چند سورة قرآن از حضرت ایوب‌غ سخن به میان آمد، که مشروح‌تر از همه‌، در سورة ص است‌. علّت این‌که ایّوب با این صفت معرفی شده‌، مصائب و ابتلائات سختی است که در زندگی برای او پدید آمده بود. ایوب تمام دارایی و ثروت زیادی که داشت‌، از قبیل گوسفند و زراعت‌، همه از بین رفت‌، همچنین فرزندان زیاد آن حضرت نیز از دنیا رفتند، و خود او نیز به مرض جسمی سخت مبتلا گردید، لکن این مصائب‌، هرگز باعث نشد که از شکر و سپاس خود به درگاه ذات الهی بکاهد، بلکه مناجات و راز و نیاز او بیش‌تر می‌شد. علّت ابتلای ایوب به این مصائب‌، مطابق روایتی که از معصوم‌رسیده‌، این بود که شیطان به درگاه الهی عرض کرد: اگر ایوب‌، شکر نعمت‌های تو را به جا می‌آورد، به خاطر نعمت زیادی است که به او داده‌ای‌، اگر این نعمت‌ها را از او بگیری‌، هرگز شکر نعمت تو نمی‌کند، خداوند برای این‌که ثابت کند، ایّوب بنده خاص اوست که در هر حال شاکر و سپاس‌گزار نعمت پروردگار خویش است و برای این‌که وی را الگویی برای مردم جهان قرار دهد که در هنگام بلا و نعمت‌، خدا را فراموش نکنند، به شیطان اجازه داد، که بتواند بر مال و اولاد و بدن او تسلّط پیدا کند، از این رو در مدت کوتاهی‌، شیطان همة آن‌ها را از او گرفت که به گفتة بعض مفسران هفت سال و به روایتی هیجده سال‌، دوره ابتلا و محنت ایوب‌، طول کشید. تمام دوستان او از وی دست کشیدند; تنها کسی که تا آخرین لحظه به او وفادار ماند همسرش بود.(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، آیة‌ا... مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 19، ص 294 و 295.) بعد از آن‌که ایوب‌، به خوبی از عهدة امتحان برآمد، حکمت الهی مقرر شد که دوباره نعمت‌هایی که از او گرفته شده به او بازگردانده شود; ازاین‌رو خطاب شد: پای خود را بر زمین بکوب‌، چشمه آبی می‌جوشد که هم خنک و هم گوارا است‌.(ص‌،42) نخستین نعمتی که به او داده شد، عافیت و سلامتی بود و سپس سایر نعمت‌ها که قرآن فرموده به او عنایت شد: "ووهَبنا لَه‌ُ اَهلَه‌ُ ومِثلَهُم مَعَهُم رَحمَة‌ً مِنّا وذِکری‌َ لاِ ولِی الاَلبـَب‌; ما خانواده‌اش را به او بخشیدیم و همانند آن‌ها را با آن‌ها قرار دادیم تا رحمتی باشد از سوی ما و هم تذکری برای صاحبان خرد."(ص‌، آیة 43.) در پایان می‌فرماید: "إنّا وجدناه صابرًا نعم العبد إنّه أوّاب‌; ما او را صابر و شکیبا یافتیم‌، چه بنده خوبی بود ایّوب که بسیار بازگشت کننده بود به سوی ما." در این آیه‌، خداوند سه صفت خوب برای ایوب ذکر فرمود. و بدین وسیله از او تمجید نموده است‌: اوّل‌: عبودیت که یکی از بهترین صفات است و اولیای خدا این مقام را از هر مقامی با ارزش‌تر می‌دانند; دوم‌: صبر و شکیبائی‌; سوم‌: اوّاب بودن‌; یعنی رجوع و بازگشت به سوی خدا. البته قرآن مجید چند نفر از انبیای دیگر را نیز با صفت صبر تمجید کرده که آن‌ها عبارت‌اند از: اسماعیل‌، ادریس‌، ذالکفل‌. در آیة 85 انبیا آمده است‌: "وَإِسْمَـَعِیل‌َ وَ إِدْرِیس‌َ وَ ذَا الْکِفْل‌ِ کُل‌ُّ مِّن‌َ الصَّـَبِرِین‌"(تفسیر نمونه‌، آیت‌الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 5، ص 208 ـ 213، دارالکتب الاسلامیه‌; همان‌، ج 19، ص 292 ـ 305; همان‌، ج 13، ص 482 ـ 484.)