چگونه می‌توان‌، دل بستگی به دنیا پیدا نکرد؟

از راه‌های گوناگونی می‌توان‌، علاقه به دنیا را کاهش داد: 1. افزایش ایمان و تقوا: هرچه ایمان انسان به خدا بیش‌تر شود، وابستگی به دنیا، کم‌تر می‌شود. پیامبران الهی و اولیای خدا، هرگز دل‌بستگی به دنیا نداشتند. علی‌در این باره می‌فرماید: "ای دنیا! غیر علی را فریب بده‌، من تو را سه طلاقه کرده‌ام‌."(غرر الحکم‌، ج 2، ص 868.) 2. یاد مرگ‌: در روایات فراوانی سفارش شده که مرگ را فراموش نکنید و بسیار به یاد مرگ باشید. از جمله یاد مرگ‌، بی‌توجّهی به دنیا و عدم وابستگی به آن است‌. 3. شناختن نفس‌: هنگامی که انسان خود را بشناسد و ارزش خود را درک کند، و بداند حقیقت او، همان روح و نفس ناطق است‌، و جسم او بیگانه می‌باشد و در هنگام مرگ از او جدا می‌گردد، به دنیا وابسته نمی‌شود، چون تمام کوشش انسان‌های وابسته به دنیا، رسیدن به لذت‌های مادی است‌، که مربوط به جسم می‌باشد. 4. اندیشیدن در کار دنیا پرستان‌: فرعون‌، با آن همه قدرت‌، به هلاکت رسید; او با غرور و تکبّر فراوان‌، بر مردم حکومت می‌کرد، تا آن‌جا که ادعای خدایی نمود; سرانجام در همان رود نیلی که به او می‌بالید غرق شد یا قارون با آن همه ثروت که کلید گنج‌های او را چند انسان نیرومند به زحمت حمل می‌کردند به زمین فرو رفت‌. قرآن در این باره می‌فرماید: "فَخَسَفْنَا بِه‌ِ وَ بِدَارِه‌ِ الاْ ?َرْض‌;(قصص‌،81). پس در اندک زمانی‌، ما او را با خانه و دارایی‌اش‌، به زمین فرو بردیم‌." تفکر و اندیشه در سرنوشت قدرت‌های عظیمی‌، مانند فرعون و قارون‌، و سایر ستمگران که با نسیمی طومار زندگی‌شان درهم پیچید، می‌تواند دل بستگی انسان را به دنیا کم کند. 5. توجّه به این حقیقت که دنیا، جایگاه زودگذر و مانند پُل عبور است و آخرت جایگاه ابدی و جاویدان است‌; روشن است فردی که با این دید، به دنیا بنگرد، به آن وابسته نمی‌شود. 6. توجّه به این واقعیت که تمام بدبختی‌ها و گرفتاری‌ها که به انسان می‌رسد، در اثر، دوستی دنیا است‌. خداوند متعال به موسی بن عمران‌غ وحی نمود: "بدان که ریشه و اساس تمام بلاها و گرفتاری‌ها، وابستگی به دنیا است‌."(میزان الحکمه‌، محمدی ری شهری‌، ج 3، ص 294.) امام صادق‌در این باره می‌فرماید: "رأس کل خطیئة‌ٍ حُب‌ّ الدّنیا"(میزان الحکمه‌، محمدی ری شهری‌، ج 3، ص 294.) سر منشأ همة گرفتاری‌ها، وابستگی به دنیا است‌." در پایان‌، توجه به این نکته لازم است که دنیا از جهت ذاتی بد نیست‌. خداوند، دنیا و نعمت‌های آن را آفرید و به بندگان خود دستور داده که از این نعمت‌ها استفاده کنند; آن‌چه ناپسند است‌، وابستگی به دنیاست که انسان را از یاد خدا و امور معنوی‌، غافل می‌سازد.