چگونه میتوان صبر و عفت را سرلوحة کارهای خود قرار داد؟

خواهر گرامی! برای اینکه انسان به اخلاق حسنه، آراسته شود، مقدماتی لازم است. قبل از هر چیزی، معرفت و آگاهی، لازمة کار است; یعنی شناخت نسبت به خود، خدا و کیفیت ارتباط انسان با خدا و هستی. انسان که خود را محدود در زندگی هفتاد سالة دنیا ببیند، همّش، شکم و شهوت شده و شعار زندگیاش، خوش باش است. و طبعاً، برای رسیدن به این هدفهای کوچک و پست، عجله کرده حاضر است، اصول دیگر اخلاقی را نیز زیر پا بگذارد; امّا کسی که خود را محدود به دنیا نمیداند، اعتقاد به خدا و غیب دارد و برای تأمین سعادت و خوشبختی خود، دنبال برنامه زندگی حرکت میکند، به وحی و نبوت روی میآورد، لذا باور و معرفت صحیح و جامع، نقش اساسی را در زنده کردن صفات اخلاقی در انسان ایفا میکند. نکتة بعدی، الگوگیری است. انسان در زندگی باید الگو و اسوه داشته باشد، تا بتواند زندگی خود را طبق آن تنظیم نماید، لذا قرآن مجید، پیامبراکرمرا برای جامعه دینی، یک الگو، معرفی میکند. انسان با مطالعه و الگوگیری از زندگی ائمه معصومین: که چگونه در زندگی صبر را سرلوحه زندگی قرار داده بودند، میتواند به آن سمت حرکت نماید; همچنین خواهر مسلمان، با الگوگیری از حضرت زهرا3 و حضرت زینب، عفت را سرمشق قرار میدهد و اگر افراد دیگری الگوی انسان در زندگی، شدند، به طور قطع ارزشهای آنان نیز در زندگی سرایت میکند; از این رو، دوست و رفیق، خیلی اهمیت دارد که نمیتوان با همراهی و دوستی با یک بیعفت، انتظار عفت داشتن از خود داشت. نکتة سوّم: تمرین و ممارست است; یعنی برای اینکه ما در زندگی، اهل "صبر" باشیم، نیاز به تمرین دارد و نمیشود یک شبه، اهل صبر شد. تمرین و حرکت از سوی ما و توکل بر خدا و استمداد از او، نیز میتواند در احیای این صفات در زندگی نقشآفرین باشد.