چگونه ممکن است امامان‌: فردنابینایی را بینا کنند، آیا آن‌ها واسطه هستند؟ لطفاً توضیح دهید.

اولیای الهی و انبیای عظام به تصریح قرآن مجید، دارای کرامت و معجزه‌اند و می‌توانند کارهای خارق‌العاده انجام دهند. قرآن‌، معجزاتی را برای پیامبرانی‌، چون حضرت موسی‌، عیسی‌غ‌و... نقل کرده است‌. قرآن‌، قانون علیّت را می‌پذیرد، امّا آن را به عادات و قوانین مشهود و طبیعی‌، منحصر نمی‌داند و معجزه هم خرق عادت است‌، نه شکستن قانون علیّت‌. امور خارق العاده‌، مانند شفای مریضی‌های صعب‌العلاج‌، و حتی زنده کردن مردگان و... را عادت نمی‌پذیرد، امّا این‌ها در واقع محال نیستند که عقل‌، آن را باطل و محال بداند; بر این اساس‌، حس‌ّ و حتّی قوانین ظاهری علمی‌، فقط تحلیلی ساده از قانون علیّت‌، ارائه می‌دهند; تحلیلی که متّکی به مشاهده و تجربه است و در محدودة علم نیست که معجزه را انکار کند; نه امامان و انبیا که حتّی اهل ریاضت نیز از این امور غریب و خارق‌العاده انجام می‌دهند! نکته مهم دیگر آن که در معجزات و کرامات‌، از نظر قرآن‌، "اذن اللّه‌" و ارادة خدای متعال نهفته است که اولیا، نقش واسطه را ایفا می‌کنند و نقش آفرین اصلی‌، خدای متعال است‌; بر این اساس‌، امامان می‌توانند کور را شفا دهند، چنان که حضرت عیسی‌(تفسیر المیزان‌، علامه طباطبایی‌;، ج 1، ص 75ـ77، جامعه مدرسین‌. ) کور مادرزاد را شفا می‌داد: "وَأُبْرِئُ الاْ ?َکْمَه‌َ وَالاْ ?َبْرَص‌َ وَأُحْی‌ِ الْمَوْتَی‌َ بِإِذْن‌ِ اللَّه‌;(آل‌عمران‌،49) به اذن خدای متعال نابینای مادرزاد و پیس را شفا می‌دهم و مردگان را زنده می‌کنم‌." بر این اساس‌، ضمن آن که این گونه امور، از نظر قرآن و منطق‌، محال نیست‌; انبیا و اولیای الهی‌، به خاطر قرب الهی که دارند، نفوس آنان دارای مبدأ موثّری است که به اذن الهی‌، این کارها را انجام می‌دهند.( همان‌، ص 80. ) خلاصه آن که اصل این که امامان‌، کور را بینا کنند و به عنوان واسطه‌، بین خدای متعال و خلق‌، ایفای نقش نمایند، مسلّم است‌، امّا این که چگونه و به چه کیفیّت‌، این عمل صورت می‌پذیرد، برای ما مشخص نیست‌.