چرا هیچ شهری با توجه به آیه 58 سورة اسرأ پیش از قیامت از نابودی و هلاک در امان نخواهد بود؟
"وَ إِن مِّن قَرْیَةٍ إِلآ نَحْنُ مُهْلِکُوهَا قَبْلَ یَوْمِ الْقِیَـَمَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِیدًا کَانَ ذَ َلِکَ فِی الْکِتَـَبِ مَسْطُورًا "(اسرأ، 58) علامه طباطبایی دربارة این آیه شریف میفرمایند: برخی مفسران مراد از "هلاکت" در آیه را مرگهای تدریجی و طبیعی افراد و مراد از "عذاب شدید" را مرگهای دسته جمعی و عذابهای استیصال دانستهاند. ایشان در ادامه با ارتباط دادن این آیه به آیة "وَ إِذَآ أَرَدْنَآ أَن نُّهْلِکَ قَرْیَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِیهَا...; (اسرأ، 16) میافزایند. آیة شریف سنت الهی را بیان میکند; یکی از سنتهای الهی این است که برای هر امتی رسولی اعزام میکند، چنانچه مردم دعوت او را لبیک گویند سعادتمند خواهند شد و اگر دعوت او را انکار کنند عذاب دردناکی در انتظارشان خواهند بود. در گذشته چنانچه قومی، پیامبری را تکذیب میکرد، عذاب استیصال بر آنان نازل میشد; منتها این آیه میفرماید چون نمیخواهیم بساط دنیا زود برچیده شود به افرادی که تو را ای پیامبر تکذیب میکنند مهلت میدهیم ولی سرانجام اینان را نیز تا پیش از قیامت به عذاب استیصال یا عذابهای گرسنگی و قحطی هلاک خواهیم کرد. بنابراین، این آیه از نظر علامه طباطبایی، نه مربوط به نشانههای آخر الزمان است و نه نشانههای ظهور امام زمان، بلکه یک قانون کلی را بیان میکند که بالأخره افرادی که پیامبران را تکذیب کنند از میان خواهیم برداشت و شهرهایشان نیز از بین خواهیم برد.(المیزان، علامه طباطبایی، ج 13، ص 139، جامعه مدرسین.)
اضافه کردن دیدگاه جدید