چرا میگویند، هرگاه چیزی از خدا درخواست مینمایید، با دل شکسته باشید؟
اصولاً ساختار انسان، به گونهای است که وقتی دل شکسته میشود، ارتباط با عالم معنا بیشتر میگردد، با چنین حالتی، احساسات و عواطف ظریف، اشک، گریه و... پدید میآید. دل شکسته، انسان را بیشتر متوجه ضعف و حقارت و واماندگی در برابر خالق هستی میکند و عاملی است برای پیوند بیشتر بین خلق و خالق هستی قرآن کریم، دربارة توبة ابولبابه و پشیمانی که منجر به دل شکسته ایشان و گریه، حقارتش شد میفرماید: "و اخرون اعترفوا بذنوبهم خلطوا عملاً صَلحاً و ءاخر سیّئاً عسی الله ان یتوب علیهم...; (توبه، 102) و گروهی دیگر، به گناهان خود اعتراف کردند و اعمال صالح و ناصالح را به هم آمیختند، امید میرود که خداوند، توبه آنها را بپذیرد..."، در اثر گناه خود را به ستون مسجد بست و سوگند یاد کرد که خود را از ستون باز نکند، مگر این که پیامبر9 چنین کند، آیه نازل شد و پیامبر9 او را از ستون مسجد باز کرد.( ر. ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 8، ص 102; دارالکتب الاسلامیه، اخلاق در قرآن، استاد محمدتقی مصباح یزدی، ج 1، ص 412ـ414، انتشارات مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره). )
اضافه کردن دیدگاه جدید