چرا مردم قبل از اسلام به زنان و دخترانشان غضب میکردند علت اصلی جهالت آنها چه بود؟

قران کریم در آیة 8ـ9 سورة تکویر به یک نمونه از دردناکترین و وحشیانهترین پدیدههای عصر جاهلیت عربها در مورد زنان اشاره کرده و میفرماید: "وَ إِذَا الْمَوْءُودَةُ سُغلَت # بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ ; و در آن هنگام که از دختران زندهبه گور شده سؤال شود که به کدامین گناه کشته شدند؟!"، مفسران در تفسیر آیه فوق میگویند: در جاهلیت عرب، هنگامی که وقت وضع حمل زن فرامیرسید، حفرهای در زمین حفر میکرد و بالای آن مینشست، اگر نوزاد دختر بود، آن را در میان حفره پرتاب میکرد و اگر پسر بود، آن را نگه میداشت، عامل پیدایش این جنایت، امور مختلفی بود، از جمله: 1. عدم ارزش زن به عنوان یک انسان در جامعه جاهلی. 2. مسئله فقر شدید که بر آن جامعه حاکم بود، مخصوصاً با توجه به این که دختران همانند پسران قادر بر تولید اقتصادی نبودند و در غارتگری شرکت نداشتند. قرآن کریم از این عامل به عنوان مهمترین علّت عمل زشت جاهلی چنین یاد کرده و میفرماید: "وَ لاَ تَقْتُلُوَّاْ أَوْلَـَدَکُمْ خَشْیَةَ إِمْلَـَقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِیَّاکُم...;(اسرأ،31) و فرزندانتان را از ترس فقر به قتل نرسانید، ما آنها و شما را روزی میدهیم..."، از آیة فوق به خوبی استفاده میشود که وضع اقتصادی اعراب جاهلی آن قدر سخت و ناراحت کننده بود که حتی گاهی فرزندان دلبند خود را از ترس عدم توانایی اقتصادی به قتل میرساندند. 3. ممکن بود در جنگهای فراوان قبیلهای آن روز، دختران به اسارت درآیند و به اصطلاح نوامیس آنها به دست بیگانگان بیفتد و از این راه لکة ننگی بر دامنشان بنشیند. 4. از سوی دیگر، وجود جنگها و نزاعهای دائمی قبیلگی میان آنها، سبب فقدان سریع مردان و پسران جنگجو میشد و طبعاً تناسب و تعادل میان تعداد دختران و پسران به هم میخورد و تا آن جا وجود پسران عزیز شده بود که تولد یک پسر، مایة مباهات بود و تولد یک دختر، مایة ناراحتی و رنج یک خانواده میشد!. قرآن کریم در اینباره میفرماید: "وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِالاْ ئُنثَیَ ظَـلَّ وَجْهُهُو مُسْوَدًّا;(نحل،58) در حالی که هر گاه به یکی از آنها بشارت دهند، دختری نصیب تو شده، صورتش سیاه میشود و مملو از خشم میگردد!". این امر تا آنجا رسید که به گفتة بعضی از مفسران، به محض این که حالت وضع حملی به زن دست میداد، شوهر، از خانه متواری میگشت، تا مبادا دختری برای او بیاورد و او در خانه باشد! سپس اگر به او خبر میدادند، مولود پسراست، با خوشحالی و هیجان وصفناپذیری به خانه باز میگشت، اما وای اگر به او خبر میدادند که نوزاد او دختر است، آتش خشم و اندوه جان او را در بر میگرفت. تحقیر و درهم شکستن شخصیت زن، تنها در میان عرب جاهلی نبود، بلکه میان اقوام دیگر و حتی شاید متمدنترین ملل آن زمان نیز، زن شخصیتی ناچیز داشت و غالباً به او به صورت یک کالا و نه یک انسان رفتار میشد، ولی مسلماً عرب جاهلی، این تحقیر را در اشکال زننده تر و وحشتناکتری انجام میداده. ولی اسلام، ظهور کرد و با رسوم جاهلی در ابعاد مختلفش سرسختانه جنگید و به مردم عرب و حجاز شخصیت تازهای بخشید. در احادیث اسلامی، تولد دختر را، به عنوان گشوده شدن ناودانی از رحمت خدا به خانواده معرفی کرد. و خود پیامبر اکرمآنقدر به دخترش بانوی اسلام فاطمه زهرا3 احترام میگذاشت که مردم تعجب میکردند، با تمام مقامی که داشت، دست دخترش را میبوسید و به هنگام مراجعت از سفر نخستین کسی را که دیدار میکرد، دخترش فاطمه بود و به عکس هنگامی که میخواست به سفر برود، آخرین خانهای را که خداحافظی میکرد، باز خانة فاطمهبود.(ر.ک: تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 11، ص 270ـ277; ج 26، ص 177، دارالکتب الاسلامیة / فروغ ابدیت، آیت اللّه جعفر سبحانی، ج 1، ص 48، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.)