چرا قرآن بهار دلها است؟
بهار، فصل حیاتبخش و زندگی آفرین است و رسیدنش، برکت، آبادی و نعمتهای فراوانی را به همراه دارد. بهار موجودات و جنبندگان را از رکود و خواب زمستانی بیرون میبرد و به آنها جان بخشیده و زندگی تازهای میدهد: "وَ یُنَزِّلُ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَیُحْیِی بِهِ الاْ ?َرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَآ إِنَّ فِی ذَ َلِکَ لاَ ?َیَـَتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ ;(روم،24) و از آسمان به تدریج آبی فرو میفرستد، که به وسیله آن، زمین را پس از مرگش زنده میگرداند. در این ]امر هم[ برای مردمی که تعقّل میکنند قطعاً نشانههایی است". قرآن کریم همچون بارانهای بهاری بر قلبهای تشنه میبارد و منشأ زندگی، رویش و پاکیزگی میشود; قرآن کریم، دلهای انسانهایی را که نور فطرت و استعداد پذیرش را در وجود خود خاموش نکردهاند، مانند بهار رویش میدهد و انسانها را از خمودی و سردی شرک، مادیات و محسوسات نجات داده و آنان را به سوی نور، سرسبزی، نشاط و معنویت رهنمون میسازد. "یَـََّأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اسْتَجِیبُواْ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُم;(انفال،24) ای کسانی که ایمان آوردهاید دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی میخواند که مایه حیات شما است." این آیه به صراحت میگوید: قرآن کریم و به طور کلی اسلام، انسان را به سوی حیات و زندگی در زمینههای مادی، فرهنگی اقتصادی، سیاسی و به ویژه معنوی و قلبی فرا میخواند و باعث رویش در همه زمینهها است.(ر.ک: المیزان، علامه طباطبایی;، ج 9، ص 42، جامعه مدرسین / تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 7، ص 127، دارالکتب الاسلامیة.)
اضافه کردن دیدگاه جدید