چرا در قرآن کریم، آیات متعددی دربارة "جهاد و شهادت" آمده است؟
وجود آیات متعدد دربارة جهاد و شهادت، دلیل بر اهمیت و عظمت بسیار آن است، زیرا جهاد، ضمن این که امری تشریعی است، یک موضوع حیاتی میباشد که همة موجودات زندة جهان ـ اعم از نباتات و حیوانات، به وسیلة آن، موانع را از سر راه خود بر میدارند تا بتوانند به کمالهای مطلوب خود برسند. آری! آنان که همواره در حال جهاد و مراقبت به سر میبرند، همیشه زنده و پیروزند و دیگرانی که به فکر خوشگذرانی و ادامة زندگی فردی هستند، دیر یا زود از بین رفته ،ملتی زنده و مجاهد، جای آنها را خواهند گرفت. پیامبر اکرممیفرماید: "آن کس که جهاد را ترک گوید، خدا بر اندام او لباس ذلّت میپوشاند و فقر و احتیاج بر زندگی و تاریکی بر دین او، سایة شوم میافکند; خداوند، پیروان مرا به وسیلة سُمّ ستورانی که به میدان جهاد پیش میروند و (نیز) به وسیلة پیکانها و نیزهها، عزت میبخشد."(بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج 97، ص 8، مؤسسه الوفأ.) شهادت، حیات و زندگیِ واقعی در جوار رحمت حق است و شهید، از روزی ویژة الهی بهرهمند است: "وَلاَ تَقُولُواْ لِمَن یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَ َتُ بَلْ أَحْیَآءٌ وَ لَـَکِن لآ تَشْعُرُونَ ;(بقره،154) و به آنها که در راه خدا کشته میشوند مرده مگویید، بلکه آنها زندهاند، ولی شما نمیفهمید." شهادت، ضمن آن که حیات واقعی است و افتخاری است که شامل بهترین مردان خدا میشود، عامل بسیار مهمی در مبارزة حق در برابر باطل است; عاملی است که کاربرد آن از هر سلاحی بیشتر و تأثیر آن از همه برتر است; عاملی است که میتواند خطرناکترین و وحشتناکترین سلاحهای زمان را در هم بشکند; عاملی است که در مقاطع مختلف، دین را حفظ کرده است. در تاریخ اسلام، حماسههای جاویدان جهاد اسلامی و ایثارگریهای کسانی را میبینیم که با تمام وجودشان جانفشانی کرده، با خون خود دین را حفظ نمودند. قیام جاوید امام حسینو جنگ تحمیلی هشت سالة عراق (بلکه دنیا) با ایران، بارزترین آنها است. حفظ دین در واقع، حفظ بقای سعادتمندانة خود است; به همین خاطر است که قرآن کریم، در جای دیگر میفرماید: "وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَ َتَا بَلْ أَحْیَآءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ ;(آل عمران،169) ]ای پیامبر![ هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زندهاند و نزد پروردگارشان روزی داده میشوند." از این رو، بدیهی است این دو موضوع مهم، در قرآن کریم، با تأکیدهای بسیار مطرح شود و از جهتهای گوناگون، ابعاد آن مورد بحث و بررسی قرار گیرد.(ر.ک: تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 4، ص 76ـ82، دارالکتب الاسلامیة; همان، ج 1، ص 517ـ523.)
اضافه کردن دیدگاه جدید