چرا در قرآن در رابطه با حضرت علی‌آیه نازل نشده است‌؟ اگر نازل شده نام سوره و آیة آن را ذکر کنید؟

هر چند در قرآن آیاتی وجود دارد که به گفتة شیعه و اهل‌سنت‌، جز بر علی‌و برخی دیگر از امامان‌: بر هیچ‌کس دیگری قابل انطباق نیست‌; همچون آیة ولایت (مائده‌، 55)، آیة مباهله (آل‌عمران‌، 61) و... ولی به جهت مصالحی نام آنان به صراحت در قرآن نیامده است‌. یکی از دلیل‌های نیامدن نام امامان‌: در قرآن این است که قرآن تنها کلیات مسائل را بیان کرده و تبیین جزئیات آن‌، به پیامبر9 واگذار شده است‌. شخصی به نام ابی‌بصیر گوید: از امام‌صادق‌پرسیدم‌: مردم می‌گویند چرا از حضرت علی‌و اهل‌بیت او نامی در قرآن کریم نیامده است‌؟ امام‌فرمودند: به کسانی که چنین اعتراضی می‌کنند، بگویید همان گونه که نماز در قرآن آمده‌، ولی سه یا چهار ]رکعت‌[ بودن آن مشخص نشده و پیامبر9 آن را برای مردم تفسیر کرد; همچنین زکات ]در قرآن‌[ نازل شده‌، ولی مقدار آن مشخص نشده و رسول‌خدا9 آن را برای مردم تفسیر کرد و... همین طور در قرآن نازل شده است که "أطیعوا اللّه و أطیعوا الرسول و أولی‌الأمر منکم‌;(نسأ، 59) از خدا و رسولش و اولی‌الامر اطاعت کنید." این آیه دربارة علی و حسن و حسین‌: نازل شده و پیامبر9 فرمود: هر که من مولای اویم‌، پس علی مولای اوست‌. ]یعنی همان گونه که تفسیر جزئیات نماز، زکات و حج به پیامبر9 واگذار شده که دستورهای الهی را به مردم ابلاغ کنند، معرفی أولی‌الامر نیز به ایشان واگذار شده و پیامبر9 نیز آنها را به مردم معرفی کردند.[ سپس امام‌صادق‌سایر آیات و روایاتی را که در این باره آمده فرموده است‌.(ر.ک‌: غایة‌المرام‌، محدّث بحرینی‌، ص 265، چاپ سنگی‌.) یکی دیگر از حکمتهای نیامدن نام علی‌و اهل‌بیت‌: در قرآن این است که در این کتاب الهی‌، آیاتی دربارة اهل‌بیت‌: نازل شده که بسان تصریح به نام آنان و بهتر از تصریح است‌; مانند آیة 55 سورة مائده که می‌فرماید: "ولی‌ّ و سرپرست شما تنها خداوند و پیامبرش و افراد مؤمن هستند. افراد مؤمنی که نماز برپای داشته و در حال رکوع زکات می‌دهند." دانشمندان شیعه و اهل‌سنت نقل کرده‌اند که فقط حضرت علی‌در حال رکوع انگشتر خود را به فقیر داد.(ر.ک‌: پیام قرآن‌، آیت‌الله مکارم شیرازی‌، ج 9، ص 201 ـ 213، انتشارات مدرسة امیرالمؤمنین‌.) در نتیجه تفاوتی نداشت که خداوند متعال بفرماید: "سرپرست شما خداوند و رسولش و حضرت علی‌هستند یا اینکه صفاتی را از آن حضرت نقل کند که منحصر به فرد و تنها بر حضرت علی‌منطبق باشد." و کسی که به دنبال حقیقت باشد از هر دو گفتار یک مطلب را می‌فهمد; با این تفاوت که اگر نام حضرت علی‌به صراحت در قرآن می‌آمد، به احتمال قریب به یقین نااهلان قرآن را تحریف کرده‌، به خاطر دشمنی با آن حضرت و محو و حذف نام ایشان از قرآن‌، در قرآن دست می‌بردند; چنانکه تا مدتی تدوین احادیث پیامبراکرم‌را به همین منظور ممنوع کردند; ولی در صورتی که با ذکر اوصاف گفته شود، دیگر افراد نااهل دست به تحریف آیات قرآن نزده و ولایت امیرمؤمنان علی‌نیز برای حقیقت‌جویان روشن می‌شود. شیعه و اهل‌سنت متفقند که پیامبر9 فرمود: من از میان شما می‌روم و دو چیز گرانبها در بین شما به یادگار می‌گذارم که اگر به آن دو متمسک شوید، هیچ‌گاه گمراه نمی‌شوید. کتاب خدا و اهل‌بیتم‌. خداوند دانا به من خبر داده که این دو هیچ‌گاه از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند. تنها در غایة‌المرام‌، ص 211 ـ 235، 82 منبع از اهل‌سنت و 39 منبع از شیعه آمده است که این حدیث را نقل کرده‌اند. ولی عدّه‌ای چون عمربن‌خطاب در مریضی منجر به وفات پیامبر9 فریاد برآوردند که کتاب خدا ما را کافی است و اجازه ندادند وصیت پیامبر9 نوشته شود; چون می‌دانستند که می‌خواهد دربارة اهل‌بیتش وصیت کند.(اجتهاد در مقابل نص‌، سیدعبدالحسین شرف‌الدین‌، ترجمة علی دوانی‌، ص 167 ـ 181، نشر کتابخانة بزرگ اسلامی‌.) پس یقین بدانید که اگر حتی در یکصد آیه به صراحت نام حضرت علی‌می‌آمد، این عدّه آن آیات را از قرآن حذف کرده‌، می‌گفتند: بقیة قرآن ما را کافی است و مردم نادان هم دم برنمی‌آوردند; چنانکه به حضرت علی‌و حضرت زهرا3 آن همه آزار رساندند و مردم چیزی نگفتند. وانگهی خلیفة اوّل و دوم که صدها روایت از پیامبر9 را جمع‌آوری کرده و همه را سوزاندند.(ر.ک‌: اجتهاد در مقابل نص‌، همان‌، ص 156 ـ 162.) بعید نبود که جهت مطامع دنیایی خود، بسیاری از آیات قرآن را نیز بسوزانند; افزون بر آنچه گذشت حکمت‌های دیگری نیز در نیامدن نام حضرت علی‌در قرآن وجود دارد که بیان همة آنها در این مختصر نمی‌گنجد. در قرآن آیاتی وجود دارد که به گفته شیعه و سنی درباره امامت‌، ولایت و عصمت امامان‌: نازل شده است‌; از آن جمله می‌توان به آیات زیر اشاره کرد: 1. آیه اکمال دین‌: این آیه شریف‌، در سوره مائده‌، آیه 3 آمده است و می‌فرماید: "الیَوم‌َ أکمَلت‌ُ لَکُم دِینَکُم وَ أَتمَمت‌ُ عَلَیکُم نِعمَتِی وَ رَضِیت‌ُ لَکُم‌ُ الإسلـَم‌َ دِینًا...; امروز، دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گرداندم‌، و اسلام را برای شما ]به عنوان‌[ آیینی برگزیدم‌." منظور از روز، همان روز غدیرخم است که پیامبر اکرم‌امیرمؤمنان‌را به طور رسمی برای جانشینی خود تعیین کرد و در این روز بود که آیین اسلام به تکامل نهایی خود رسید و نعمت خدا با تعیین رهبری شایسته‌، همچون علی‌بن‌ابی‌طالب‌برای آیندة مردم تکامل یافت‌.(تفسیرنمونه‌، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 4، ص 264 و 265، دارالکتب الاسلامیة‌.) 2. آیه تبلیغ‌: این آیه‌، آیه 67 از سوره مائده است که می‌فرماید: "ای پیامبر! آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده‌، ابلاغ کن و اگر نکنی‌، پیامش را نرسانده‌ای‌..." خداوند متعال به پیامبر دستور می‌دهد که این مسألة مهم (تعیین جانشینی برای پیامبر و سرنوشت آینده اسلام و مسلمانان‌) را به مردم ابلاغ کند.(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، همان‌، ج 5، ص 4 ـ 23.) 3. آیه تطهیر: این آیه مبارک‌، در سوره احزاب (آیه 33) آمده است که می‌فرماید: "إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّه‌ُ لِیُذهِب‌َ عَنکُم‌ُ الرِّجس‌َ أَهل‌َالبَیت‌ِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهِیرًا; حقیقتاً خداوند می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان ]پیامبر[ بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند." این آیه‌، درباره پنج تن "آل‌عبا"، یعنی پیامبراکرم‌علی‌، فاطمه‌، حسن و حسین‌: وارد شده و عصمت (معصوم بودن‌) این پنج تن را ثابت می‌کند و به "آیة تطهیر" معروف است‌.(ر.ک‌: المیزان‌، علامه طباطبایی‌;، ج 16، ص 311، مؤسسه اعلمی‌، بیروت‌.) 4. آیه ولایت‌: این آیه در سوره مائده‌، آیه 55 آمده که می‌فرماید: "ولی‌ّ شما، تنها خدا و پیامبر او و کسانی هستند که ایمان آورده‌اند; همان کسانی‌که نماز را برپا می‌دارند و در حال رکوع‌، زکات می‌دهند." ابوذر غفاری‌; نقل می‌کند که روزی با رسول‌خدا9 در مسجد نماز می‌خواندیم‌. نیازمندی به مسجد آمد و تقاضای کمک کرد; اما کسی چیزی به او نداد. سائل گفت‌: خدایا! تو شاهد باش که در مسجد رسول خدا کسی به من کمک نکرد; در همین حال‌، حضرت علی‌انگشتر خود را در حال رکوع به او داد. پیامبراکرم‌، متوجه این مسأله شدند و فرمودند؟... خداوندا! من محمد پیامبر و برگزیدة تو هستم‌. سینة مرا گشاده کن و کارها را بر من آسان ساز. از خاندانم علی‌را وزیر من گردان تا به وسیله او، پشتم قوی و محکم گردد. هنوز دعای پیامبر9 تمام نشده بود که جبرییل‌این آیه را بر پیامبر نازل کرد.(برگرفته از تفسیر نمونه‌، همان‌، ج 4، ص 421 و 422.) 5. آیه اطعام‌: این آیه‌، در سوره مبارک انسان‌، آیه 8 آمده است‌: "وَ یُطعِمُون‌َ الطَّعَام‌َ عَلَی‌َ حُبِّه‌ِ مِسکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا" و به ]پاس‌[ دوستی ]خدا[، بینوا و یتیم و اسیر را خوراک می‌دهند." شأن نزول این آیه هم دربارة اهل‌بیت‌: است‌.(جهت اطلاع بیشتر ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، همان‌، ج 25، ص 343 و 344.) 6. آیه مباهله‌: این آیه‌، در سورة آل‌عمران (آیه 61) آمده است‌. مفسران گفته‌اند: این آیه‌، دربارة هیأت نجرانی و همراهان آنها نازل شده که پیامبر، آنها را به مباهله دعوت کرد. آنها تا فردای آن روز از حضرت مهلت خواستند و پس از مراجعه به شخصیت‌های نجران‌، اسقف (روحانی بزرگشان‌) به آنها گفت‌: شما فردا به محمد نگاه کنید. اگر با فرزندان و خانواده‌اش برای مباهله آمده بود، از مباهله با او بترسید و اگر با یارانش آمد، با او مباهله کنید. فردای آن روز، پیامبر آمد، در حالی که دست علی‌بن‌ابی‌طالب‌را گرفته و حسن و حسین‌پیش روی او راه می‌رفتند و فاطمه‌پشت سرش بود. نصارا نیز بیرون آمدند; درحالی‌که اسقف آنها پیشاپیش آنان قرار داشت‌. دربارة همراهان پیامبر سؤال کرد، به او گفتند: این‌، پسر عمو و دامادش و محبوبترین خلق خدا نزد اوست و این دو پسر، فرزندان دختر او از علی‌هستند و آن بانوی جوان‌، دخترش فاطمه‌، عزیزترین مردم نزد او و نزدیکترین افراد به قلب اوست‌... . اسقف گفت‌: من مردی را می‌بینم که در مباهله با کمال جرأت اقدام می‌کند و گمان می‌کنم راستگو باشد که در این صورت‌، به خدا قسم‌، یک سال بیشتر بر ما نخواهد گذشت‌; درحالی‌که در تمام دنیا، حتی یک نصرانی هم وجود نداشته باشد که آب بنوشد، و عرض کرد: ای ابوالقاسم‌! ما با تو مباهله نمی‌کنیم‌; بلکه مصالحه می‌نماییم و پیامبر9 با آنها مصالحه کرد.(برگرفته از تفسیر نمونه‌، همان‌، ج 2، ص 578 ـ 579 / جهت اطلاع بیشتر ر.ک‌: احقاق‌الحق‌، قاضی نورالله شوشتری‌; / پیام قرآن‌، آیت‌الله مکارم شیرازی و همکاران‌، ج 9، انتشارات مدرسه الامام امیرالمؤمنین‌ـ غایة‌المرام‌، مرحوم محدث بحرینی‌; و....) 7. آیة انذار: "و أنذر عشیرتک الأقربین‌; (شعرأ، 214) نخست خویشان نزدیک را (از خدا) بترسان‌." و حدیث وصایت و خلافت که پیامبر9 دربارة این آیه فرمود: "یا علی انت اخی و وصیی و وارثی‌; ای علی‌، تو برادر، وصی و وارث من هستی‌."(تاریخ طبری‌، محمدبن‌جریر الطبری‌، ج 2، ص 319، دارالمعارف‌.) 8. آیة مودت‌: "قُل لآ َّ أَسْ ?‹َلُکُم‌ْ عَلَیْه‌ِ أَجْرًا إِلآ الْمَوَدَّة‌َ فِی الْقُرْبَی‌َ" (شوری‌، 23) بگو من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که مودّت و محبّت مرا در حق خویشاوندانم منظور دارید." درباره امام علی و فرزندان او: است‌.(مسند احمد، احمد حنبل‌، ج 1، ص 229،دار صادر، بیروت‌.) 9. آیه لیلة المبیت‌: آیة 207 سورة بقره "ومن الناس مَن یشری نَفسَه ابتغأَ مرضات الله...; بعضی از مردم‌، جان خود را به خاطر رضای خدا می‌فروشند." این آیه‌، هنگامی که پیغمبر9 از مشرکان کناره گرفته بود و به سوی غار می‌رفت‌، دربارة علی‌که در بستر پیغمبر9 خوابیده بوده نازل شد.(جهت اطلاع بیشتر ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، ج 2، ص 77 و 78، همان / علی‌فی الکتاب والسنّة‌، حسین شاکری‌، ج 1 و 2، مؤسسة انصاریان‌، قم‌.)