چرا در آخرت برخی از انسان‌ها به بهشت و گروهی دیگر به جهنم می‌روند؟

می‌دانید که در دنیا برخی از انسان‌ها صالح و نیکوکارند، به زیردستان کمک می‌کنند، به یتیمان مهربانی می‌نمایند، دروغ نمی‌گویند، تقلب نمی‌کنند، به کسی ظلم و ستم نمی‌کنند و... در مقابل عده‌ای هستند که واجبات را به جای نمی‌آورند. از ارتکاب کارهای زشت و حرام باکی ندارند، بداخلاق و دروغگو و خیانت‌کارند و... بیشتر یا همة این افراد جزای اعمال خوب یا بدشان را در این دنیا نمی‌بینند بنابراین‌، باید بعد از این جهان‌، جهان دیگری باشد تا به کارهای خوب و بد مردم رسیدگی شود. مسلّماً عقل هیچ کس نمی‌پسندد که افراد خیرخواه و نیکوکار با افراد بد عمل و تبهکار یکسان باشند و همه در یک جایگاه باشند. از این رو برای این‌که عدالت بین مردم رعایت شود عده‌ای وارد دوزخ می‌شوند تا نتیجة اعمال خود را ببینند و عده دیگری ـ امیدواریم که ما و شما از آنان باشیم ـ وارد بهشت می‌شوند تا در ناز و نعمت روزهای خوشی را پشت سر بگذارند; خداوند در این باره می‌فرماید: "هر که بدی کند، جز به مانند آن کیفر نمی‌یابد، و هر که کار شایسته کند ـ چه مرد باشد یا زن ـ در حالی که ایمان داشته باشد، در نتیجه آنان داخل بهشت می‌شوند و در آنجا بی‌حساب روزی می‌یابند." (غافر، 40)(ر.ک‌: همه باید بدانند، ابراهیم امینی‌، ص 132، دفتر تبلیغات اسلامی حوزة علمیة قم‌.)