چرا خواندن آیة آخر سورة کهف باعث میشود انسان هر وقت بخواهد از خواب بیدار شود؟

دلیلش، روایتی است که از امام صادقبه دست ما رسیده است. آن امام بزرگوار میفرماید: "ما من احد یقرء الکهف عند النوم الا یتیقفا فی الساعة التی یریدها; هیچ کس نیست که در هنگام خوابیدن، آخر سورة کهف را بخواند; مگر آن که در همان ساعتی که میخواهد، بیدار شود."(مجمع البیان، طبرسی;، ج 6، ص 499، داراحیأ التراث، لبنان، بیروت.) البته شایسته است به دو نکتة اساسی در اینباره دقت شود: یکی این که، خواندن این آیه به هنگام خواب، و بیدار شدن در زمان مشخصی، شرائط دیگری نیز دارد; که ارادة برخاستنِ خودِ شخص، از جملة آن شرایط است. دوم این که، همان طور که کل قرآن تاثیرات بسیاری بر روح و روان و جسم و زندگی ما دارد، تک تک آیات نیز هر یک تاثیرات جداگانه دارد. شاید یکی از تاثیرات آیة آخر سورة کهف همین باشد که انسان با خواندن آن میتواند زمانی را که میخواهد از خواب بیدار شود، بیدار شود. مخصوصاً که کلمة "یَرْجُواْ; امید دارد." در این آیة شریفه آمده است.