چرا خداوند وقتی دو نفر یک گناه رایکسان انجام می‌دهند یکی را خیلی عذاب می‌کند و تا مرحله مرگ می‌برد ولی دیگری نه‌؟ مگر بین بندگان و میزان مح

پرسشگر عزیز; پیدایش سختی‌ها و مشکلات همیشه به معنای کیفر گناه و مجازات الهی نیست‌، همچنین که ریزش نعمت الهی بر شخصی به معنای خوب بودن آن شخص نیست‌. خداوند می‌فرماید "فَأَمَّا الاْ ?ًِنسَـَن‌ُ إِذَا مَا ابْتَلَغ‌ه‌ُ رَبُّه‌ُو فَأَکْرَمَه‌ُو وَ نَعَّمَه‌ُو فَیَقُول‌ُ رَبِّی‌َّ أَکْرَمَن # وَ أَمَّآ إِذَا مَا ابْتَلَغ‌ه‌ُ فَقَدَرَ عَلَیْه‌ِ رِزْقَه‌ُو فَیَقُول‌ُ رَبِّی‌َّ أَهَـَنَن # کَلآ بَل لآ تُکْرِمُون‌َ الْیَتِیم‌َ ;(فجر،15ـ17) اما انسان‌، هنگامی که پروردگارش‌، برای آزمایش‌، او را اکرام می‌کند و نعمت می‌بخشد ]مغرور می‌شود و[ می‌گوید: پروردگارم مرا گرامی داشته است‌. و اما هنگامی که برای امتحان‌، روزیش را بر او تنگ می‌گیرد ]مأیوس می‌شود و[ می‌گوید پروردگارم مرا خوار کرده است‌، هرگز چنین نیست ]که شما می‌پندارید[. ممکن است کسی گناهکار باشد و به علت زیاده روی در ارتکاب گناه و بی‌اعتنایی به هدایت‌های الهی‌، خداوند برای این که او را کاملاً نابود کند ابتدا نعمت‌های خود را به طور مستمر بر او نازل کند و سپس در حالی که او کاملاً غافل است او را ریشه‌کن کند، "فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُکِّرُواْ بِه‌ِی فَتَحْنَا عَلَیْهِم‌ْ أَبْوَ َب‌َ کُل‌ِّ شَی‌ْءٍ حَتَّی‌ََّ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوَّاْ أَخَذْنَـَهُم بَغْتَة‌ً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُون # فَقُطِع‌َ دَابِرُ الْقَوْم‌ِ الَّذِین‌َ ظَـلَمُوا;(انعام‌،44و45) هنگامی که ]اندرزها سودی نبخشید و[ آن‌چه را به آن‌ها یادآوری شده بود فراموش کردند، درهای همه چیز ]از نعمت‌ها[ را به روی آن‌ها گشودیم‌; تا کاملاً خوشحال شدند ]و دل به آن بستند[; ناگهان آن‌ها را گرفتیم ]و سخت مجازات کردیم‌[; در این هنگام همگی مأیوس ]و درمانده‌[ شدند و ]به این ترتیب‌[ دنباله ]زندگی‌[ جمعیتی که ستم کرده بودند قطع شد. آیه فوق بیان روش و سنت الهی در برچیدن طومار کافران و گناهکاران است‌. از طرف دیگر ممکن است خداوند سختی‌ها و مشکلات به فرد گناهکار برساند تا مایه بیداری وجدان و توبه او بشود. "فَأَخَذْنَـَهُم بِالْبَأْسَآءِ وَالضَّرَّآءِ لَعَلَّهُم‌ْ یَتَضَرَّعُون‌َ ;(انعام‌،42) آن‌ها را با شدت و رنج و ناراحتی مواجه ساختیم‌، شاید ]بیدار شوند و در برابر حق‌[ خضوع کنند." همچنین ممکن است بعد از توبه نیز سختی‌ها و مشکلاتی برسد تا آثار وضعی گناه نیز پاک شوند و درجه آن شخص بالا برود. نکته مهم این است که محل‌ِ محاسبه و سنجش‌ِ اعمال‌، جهان آخرت است‌، اما دنیا محل آزمایش و تمرین است و در بعضی از موارد و به مقدار کمی جزأ یا کیفر برخی از اعمال داده می‌شود، بنابراین دیگراین سؤال باقی نمی‌ماند که چرا خدا بین بندگان در محاسبه میزان خطاها فرق می‌گذارد، زیرا اساساً در این دنیا خطاها و نیکی‌ها محاسبه و جزأ داده نمی‌شوند. همچنین توجه شود که تا حد مرگ رفتن و یا مردن‌، همیشه عذاب نیست بلکه ممکن است برای بعضی رحمت باشد، مثلاً اگر خدا بداند که زنده ماندن کسی موجب جهنم رفتن خودش یا دیگران را فراهم می‌کند، گرفتن جان وی از سوی خداوند رحمت اوست‌.