پیروی از دستورات دین، چه پیامدهایی را در بر دارد؟
1. در قلمرو زندگی فردی و اجتماعی انسان، دین دارای دستاوردهای بسیاری است که به نمونه‌هایی از آن اشاره می‌شود. الف ـ انسان افزون بر نیازهای مادی و جسمی خود، در عرصه زندگی فردی به آرامشی روحی و روانی نیز نیازمند است تا در پناه آن، به ادامه زندگی، امیدی حقیقی و عمیق را در خود پدید آورد. ایمان به خداوند و گرایش به دین، به این نیاز انسان، پاسخی منطقی و معقول می‌دهد. ب ـ انسان برای دست‌یابی به هدفی آفریده شده که آن هدف، رسیدن به کمال و سعادت حقیقی است. دین، راه‌کارهای ره‌یابی به این هدف اصیل از آفرینش را آن هم به گونه‌ای کامل و جامع، در اختیار او قرار می‌دهد. دل‌بستگی به سایر روی‌کردها، در ترسیم اهداف و ایده‌آل‌های انسان، او را به این قلّه; یعنی کمال حقیقی رهنمون نشده، بلکه انسان را تنها با اهداف و ایده‌آل‌های دروغین سرگرم می‌سازد. ج ـ انسان با گام نهادن در جادة دین، درون خود را از آلودگی‌ها و کج‌روی‌ها، پالایش می‌کند. این امر، به او صفایی باطنی می‌بخشد که در پرتو آن، عنصری مورد اعتماد برای هم‌نوعان خود شده، از وجود او فواید بسیاری نصیب جامعه‌اش می‌گردد. د ـ دست درازی نکردن به حقوق دیگران، از مهم‌ترین زمینه‌های شکل‌گیری اجتماعی سالم و به دور از ظلم و بیداد است. به دیگر سخن، مرز آزادی لجام گسیختة انسان تا بدان جاست که به حقوق دیگران، آسیبی وارد نیاورد; افزون بر مطرح کردن حساب و کتاب آخرت و قیامت، برای بازداشتن انسان از اقدام نابه‌جا، دین، بهترین و کارآمدترین قوانین اجتماعی را در این‌باره تدوین کرده است; از این رو، از دیگر کارکردهای دین، پایه‌گذاری اجتماعی سالم و به دور از دست اندازی به حقوق یک دیگر، آن هم در پرتو آموزه‌ها و قوانین الهی است. ر ـ پیداست که قانون خوب، به خودی خود، اجتماعی سالم را پدید نیاورده، بلکه این امر، وام‌دار اجرای آن است. بهترین شیوة اجرای قوانین دینی، پایبندی تک‌تک انسان‌ها به آن قوانین و مسئول شناختن خود در برابر آن‌هاست. پشتوانة این پایبندی نیز، تقویت ایمان درونی است، چرا که این باور و ایمان درونی، وجدان او را تا آن اندازه شفاف و پاک می‌سازد که در هیچ شرایطی به سرپیچی از آموزه‌ها و قوانین دینی تن در نمی‌دهد.
اضافه کردن دیدگاه جدید