پسری با طرح دوستی با دختری، مرتکب عمل منافی عفت میشود، و دختر که باردار شده، برای حفظ آبرویش سقط جنین میکند، برای پذیرش توبه چه باید کر
بنابر آن چه در پرسش آمده، چندین گناه رخ داده است: ارتباط دختر و پسر نامحرم، انجام عمل منافی عفت (زنا) و سقط جنین.(توضیح المسائل امام خمینی، مسأله 2453.) سرچشمة این گناهان بزرگ، نگاه آلوده به نامحرم و ارتباط نامشروع دونامحرم است. بدون شک، دین مقدّس اسلام، که خاتم ادیان الهی و کاملترین دین است، به نیازها و غرایز انسان، به شکلی معقول و قانونمند پاسخگو میباشد; و از طرفی با هر عاملی که به شخصیت و کرامت او خدشهای وارد کند، پیشگیری و مقابله میکند. از جمله غرایز طبیعی انسان، خواستة جنسی اوست، که اسلام در جهت هدایت این غریزه در مسیر معقول خودش، "قانون ازدواج" را ارائه کرده و برای حفظ کیان جامعه کوچک خانواده و بهداشت و طهارت روحی و روانی آن، از هر گونه عمل مخرّب، پیشگیری و منع فرموده است، چنانکه قرآن کریم میفرماید: "وَ لاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَیََّ إِنَّهُ کَانَ فَـَحِشَةً وَسَآءَ سَبِیلاً; (اسرأ، 32) و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت و بد راهی است!" تعبیر به "نزدیک نشوید"، اشاره زیبائی به این نکته است که آلوده شدن به این گناه غالباً دارای مقدماتی است، که به تدریج انسان را به آن نزدیک میکند، که "چشم چرانی"، "برهنگی"، "بیحجابی"، "بدحجابی" و استفاده از کتابها و فیلمهای فاسد و... از جمله عواملی هستند که زمینه برای نزدیک شدن به "زنا" و فساد در اجتماع میباشند که خداوند با این آیه، از همة آنها منع فرموده. و یکی از عوامل مؤثر در نزدیک شدن به این گناه همان رابطه دوستیِ دختر و پسر، قبل از ازدواج است.(تفسیر المیزان، علامه طباطبایی;، اسماعیلیان / ر.ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 12، ص 102، دارالکتب الاسلامیة.) در همین زمینه، خداوند در ضمن بیان زنانی که ازدواج با آنان جایز است، میفرماید: "هنگامی که مهر آنها را بپردازید و پاکدامن باشید، نه زناکار و نه آن که زنان را دوست پنهانی خود بگیرید." (مائده، 5) خلاصه اینکه، اینگونه روابط، گذشته از ممنوع بودن و حرمت شرعی آن، از نظر اخلاقی نیز موجب بیبند باری و ولنگاری جنسی در جامعه شده و گسترش فساد را به دنبال دارد، علاوه بر این باعث "سود جویی" و خودکامگی عدهای در این گونه روابط میگردد، کسانی که زیر بار هیچ تعهد و مسئولیتی در زندگی نرفته و فقط به دنبال "لذت جوئی" موقت خود میباشند. و اینها همه، همان چیزی است که هم اکنون نسل بشر را، خصوصاً در غرب، مورد تهدید قرار داده و موجب رواج فساد در فروپاشی کانونهای گرم خانوادهها و مبتلا شدن به انواع بیماریهای جنسی و... شده است.(برای آگاهی بیشتر رجوع شود به: مجمومه آثار، استاد شهید مطهری، ج 19، ص 450، انتشارات صدرا.) اما باید دانست که هرچند گناه انسان بزرگ باشد، نباید از رحمت الهی ناامید شد که ناامیدی از رحمت و عفو و بخشش خداوند از بزرگترین گناهان است. آری، از نظر آیات قرآن کریم، همیشه راه بازگشت و توبه به سوی خداوند متعال به روی بندگان باز است. قرآن کریم این کتاب نویدبخش رحمت، به همة مؤمنان فرمان توبه میدهد و میفرماید: "یَـََّأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ تُوبُوَّاْ إِلَی اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَیَ رَبُّکُمْ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمْ سَیِّ ?‹َاتِکُمْ وَ یُدْخِلَکُمْ جَنَّـَتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الاْ ?َنْهَـَرُ; (تحریم، 8) ای کسانی که ایمان آوردهاید! به سوی خدا باز گردید، توبه کنید، توبهای خالص و بیشائبه، امید است ]با این کار[ پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است، داخل کند."(ر.ک: اخلاق در قرآن، آیةالله مکارم شیرازی و دیگران، ج 1، ص 217ـ234، مدرسة الامام امیرالمؤمنین علی7 / مراحل اخلاق در قرآن، آیةالله جوادی آملی، ج 11، ص 156، مرکز نشر اسرأ.) ارکان توبه در پنج چیز خلاصه میشود: ترک گناه، ندامت، تصمیم بر ترک در آینده، جبران گذشته و استغفار. از نظر قرآن کریم، شخص گناهکار، برای جبران نمودن کوتاهیهای گذشته باید (به دنبال توبه نمودن از گناه گذشته) در صدد اصلاح برآید: "فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُـلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ یَتُوبُ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ; (مائده، 39) امّا آن کس که پس از ستم کردن، توبه و جبران نماید، خداوند توبه او را میپذیرد; زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است." همچنین آیه 54 از سورة شریفة انعام در این زمینه وارد شده است.(برای آگاهی از شرایط توبة کامل (که عبارت است از: ندامت، عزم بر ترک گناه برای همیشه، جبران حقالله، جبران حقالناس، از بین بردن آثار گناه در وجود خود، عادت دادن نفس به عبادت) به نهجالبلاغه مراجعه کنید.) این نکته شایان توجه است که از نظر فقهی سقط جنین دیه دارد و بنابر این احتیاط دیه جنین حلال زاده و حرام زاده یکسان است.(ر.ک: مجمع المسائل، آیت الله گلپایگانی، ج 3، ص 247، دار القرآن، قم.) برای تعیین مقدار دیه به رسالة توضیح المسائل مرجع تقلیدتان مراجعه نمایید.
اضافه کردن دیدگاه جدید