پرسش: اگر کسی توبه کند آیا خداوند تمام گناهان گذشته او را میبخشد؟ و در لوح اعمالش لکة سیاهی باقی نمیماند؟
توبه، عبارت از بازگشت به سوی خدا و رهایی از آلودگیها و پشیمانی از انجام گناه است. علامت پشیمانی این است که شخص در مورد عمل کرد خود دچار اندوه و حسرت شود. خداوند متعال همه مؤمنان را در قرآن به توبه دعوت کرده و میفرماید: "و توبوا الی الله جمیعا ایهاالمؤمنون لعلکم تفلحون" (نور، 31) ای مؤمنان! همگی به سوی خدا باز گردید تا شاید رستگار شوید. در جای دیگر به پذیرفته شدن توبه از توبهکنندگان بشارت داده و میفرماید: "و یقبل التوبة عن عباده; (شوری، 27) و توبه را از بندگانش میپذیرد." که این امر باعث روشن شدن نور امید در دل کسانی خواهد شد که فریب شیطان را خورده و با معصیت از خداوند فاصله گرفته و از درگاه خداوند ناامید گشتهاند. خداوند در جای دیگر نسبت به توبه کنندگان اظهار محبت کرده و میفرماید: "انّ اللّه یحبّ التوابین و یحبّ المتطهرین" (بقره، 222) و چون نتیجه توبه، پاکی از هر آلودگی و طهارت روح است، در ادامه فرموده: "متطهرین" را دوست دارد. در همین زمینه امیرالمؤمنین علیفرموده: "التوبة تطهرالقلوب و تغسل الذنوب; توبه دلها را پاک و آثار گناهان را میشوید."( میزان الحکمة، محمدی ری شهری، ج 1، نشر مکتب الاعلام الاسلامی، ص 54، شماره 2115. ) پیامبر9 نیز در اینباره فرمودهاند: "التائب من الذنب کمن لاذنب له" کسی که از گناه توبه کند، همچون کسی است که گناه نکرده با توجه به آیات و روایاتی که بیان شد، برخی از آثار توبه عبارتند از: 1. پاکی و نظافت دل; 2. آمرزش گناهان; 3. تبدیل سیئات به حسنات; 4. محبوب خدا شدن; 5. استجابت دعا(ر.ک: میزان الحکمة، شماره 2116. ) البته پذیرفته شدن توبه شرایطی دارد که میتوان جهت کسب اطلاع بیشتر به کتاب گناهان کبیره، شهید دستغیب، ج 2، مبحث توبه و المیزان، علامه طباطبایی، ج 4، ذیل آیات 17 و 18 سوره نسا، مراجعه کنید.
اضافه کردن دیدگاه جدید