پرسش: آیا این مطلب صحیح است که حسود هرگز پیشرفت نمی‌کند؟

بله‌! به قول یکی از دانشمندان‌، حسد از خطرناک‌ترین صفات بوده و موحش‌ترین دشمن سعادت است که باید در دفع آن کوشید. پیشرفت انسان‌، در گرو انجام اعمال و صفات نیک و پسندیده و نزدیکی به خداست حسد، مانع ترقی و تکامل انسان است‌; چگونه می‌شود چیزی که خداوند آن را مذمت فرموده‌، از موانع ترقی نباشد. خداوند در سرزنش کسانی که حسد می‌ورزند، می‌فرماید: "اَم یَحسُدون‌َ النّاس‌َ عَلی‌َ ما ءاتغ‌هُم‌ُ اللّه‌ُ مِن فَضلِه‌ِ; (نسأ، 54) یا این که به مردم ]= پیامبر و خاندانش‌[، بر آن چه خدا از فضلش به آنان بخشیده‌، حسد می‌ورزند." حسد از چند جهت‌، مانع ترقّی انسان بوده مانع پیشرفت او می‌شود: 1. حسد، آفت دین است‌: "امام صادق‌فرمود: آفت‌ِ دین‌، حسد و عجب و فخر است‌."( معراج السعاده‌، ملااحمد نراقی‌، ص 457، نشر هجرت‌. ) 2. حسود، از زندگی لذّت نمی‌برد: "پیامبر9 فرمود: کم ]بهره‌[ترین مردمان‌، از حیث لذّت‌، حسود است‌."( همان‌. ) 3. حسود، سلامتی را از دست می‌دهد: علی‌می‌فرماید: "تندرستی‌، از کمی حسد است‌." هم چنین می‌فرماید: "عجیب است که حسودان از سلامت جسم خود، به کلّی غافل هستند." 4. حسد، به ایمان لطمه می‌زند: علی‌می‌فرماید: "حسد، بتدریج‌، ایمان را می‌خورد، همان طور که آتش هیزم را به تدریج از بین می‌برد."( تفسیر نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 3، ص 469 و470، نشر دارالکتب الاسلامیة‌. ) 5. حسد، مانع نشاط است‌: علی‌می‌فرماید: "حسد آدمی را به غم و اندوه مبتلا می‌سازد." 6. حسد، مانع سیادت و بزرگی است‌: علی‌می‌فرماید: "الحسود لایسود; یعنی حسود، صاحب شرف و بزرگی نمی‌گردد."( معراج السعاده‌، ملااحمد نراقی‌، ص 458، نشر هجرت‌. ) این ها گوشه‌ای از آثار حسادت بود، چگونه انسان با وجود این موانع‌، می‌تواند پیشرفت کند؟ از مطالب فوق که تنها بخشی از آثار بد حسادت و شمّه‌ای از ناکامی‌های حسود می‌باشد، می‌توانیم نتیجه بگیریم که‌: حسود هرگز پیشرفت نمی‌کند، زیرا انسانی که دین او گرفتار آفت شده و ایمانش لطمه خورده و سلامتی‌اش در مخاطره قرار گرفته‌، و از لذایذ زندگی محروم گشته افسرده و بی‌نشاط بوده و از سیادت و بزرگی و شرف بی‌بهره باشد، چگونه می‌تواند راه کمال و پیشرفت را بپیماید؟