وقتی تنوین به واو برسد و یا تنوین به بأ برسد آیا ادغام و قلب صورت می‌گیرد؟

اخفأ در لغت به معنای "پوشاندن و مخفی کردن‌" است‌. اخفأ در اصطلاح علم تجوید، این‌گونه معنا می‌شود: "تلفظ حرف به همراه غنّه (غنّه صوتی است که از خیشوم یا فضای بینی خارج می‌شود) در حالی که آن حرف نه اظهار شود و نه ادغام‌; یعنی ادای حرف در حالتی بین اظهار و ادغام به طوری که بدون تشدید باشد". نون ساکن و تنوین نزد پانزده حرف اخفأ می‌شود که عبارتند از: تأ، ثأ، جیم‌، دال‌، ذال‌، زأ، سین‌، شین‌، صاد، ضاد، طأ، ظأ، فأ، قاف و کاف‌. این حروف را حروف "ما بقی‌" می‌نامند. زیرا اگر حروف یرملون (ی‌، ر، م‌، ل‌، و، ن‌) و حروف حلقی (ه‌، أ، ع‌، غ‌، ح‌، خ‌) و حرف بأرا از 28 حرف صامت عربی کم کنیم‌، پانزده حرف مذکور باقی می‌مانند.(ر.ک‌: پژوهشی در علم تجوید، ابوالفضل علاّمی‌، ص 199ـ201.) اقلاب‌: اقلاب در لغت یعنی تبدیل کردن و در اصطلاح عبارت است از: "قلب نون ساکن و تنوین نزد حرف بأ به میم خالص بدون ادغام‌". توجه‌: از نظر تلفظ، تفاوتی بین میم ساکن نزد حرف "بأ" مانند "یعتصم بالله" و نون ساکنی که به میم تبدیل شده‌، مانند: " ئگن بورک" وجود ندارد. میم ساکن در هر دو حالت باید اخفا شود.(ر.ک‌: همان‌، ص 199.) اخفأ و اقلاب از احکام نون ساکنه است و برای اجرای صحیح و دقیق این قواعد، به یادگیری شفاهی از استاد علم تجوید و قاری خبره نیاز است و با کمک آنان فراگیری قواعد تجوید ساده‌تر خواهد شد. بله‌، و در مثال‌های مذکور نیز قاعده تجویدی ادغام و قلب نون ساکن در حروف یرملون صورت می‌گیرد.(برای آگاهی بیشتر ر.ک‌: حلیة القرآن (قواعد تجویدی‌)، سید محسن موسوی بلده‌، ج‌، ص 83ـ88، انتشارات شرکت چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی‌، تهران‌.)