وجه تسمیه آیه "أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ..." چیست و در مورد چه گروهی نازل شده است؟
آیة "أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوَّءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفَآءَ الاْ ?َرْضِ أَءِلَـَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِیلاً مَّا تَذَکَّرُونَ ;(نمل،62) یا ]کیست[ آن کس که درمانده را ـ چون وی را بخواند ـ اجابت میکند، و گرفتاری را برطرف میگرداندو شما را جانشینان این زمین قرار میدهد؟ آیا معبودی با خداست؟ چه کم پند میپذیرید." این آیة شریفه را "آیه امن یجیب" مینامند، چون در آغاز آن، کلمه امن یجیب قرار دارد. این آیه در ضمن پنج آیه آمده است، که آن پنج آیه با پنج سؤال حساب شده، شروع میشوند و مشرکان مورد محاکمه قرار داده، روشنترین دلایل توحید را با اشاره به دوازده نمونه از مواهب بزرگ خداوند بیان میکنند. آیة شریفه در مورد مضطر است; یعنی انسانی که از جهان اسباب چشم برگرفته، تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار داده است و همه چیز را از او دانسته و حلّ هر مشکلی را به دست او میبیند. آیه، کلی است و هر مضطری را در بر میگیرد، ولی در روایات آیه بر اهلبیت و امام زمان: تطبیق شده است. این روایات مصداق اکمل مضطر را بیان میکنند. در یک روایت میخوانیم "...هذا لنا خاصة اهل البیت...;( علامه مجلسی، بحارالانوار، مؤسسة الوفأ، بیروت، ج 33، ص 157.)...این آیه مخصوص ما اهلبیت است..." در روایت دیگر میخوانیم امام صادقمیفرماید: این آیه در مورد حضرت مهدی نازل شده است و ایشان همان مضطر است...( ر.ک: همان، ج 51، ص 48; ج 52، ص 59، 315، 341، 362 / ر.ک: المیزان، علامه طباطبایی;، ج 15، ص 391 / تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 15، ص 521، دارالکتب الاسلامیة. )
اضافه کردن دیدگاه جدید