نظر قرآن در مورد صوفیه و خانقاه چیست‌؟ آیا به خدا رسیدن از این راه صحیح است‌؟

"صوفیه‌" یکی از فرقه‌های منتسب به اسلام است که خود دارای فرقه‌های مختلفی است‌; اختلافات فرقه‌های مختلف صوفیان به قدری زیاد است که ارائه دادن یک تعریف جامع از "تصوف‌" به طوری که تمام خصوصیات فرقه‌های مختلف را در بر بگیرد، با مشکل مواجه کرده است‌، علاوه بر آن تغییرات زیاد هر فرقه در طول زمان‌، و ثابت نبودن آداب و روش آنان‌، بر مشکل بودن این مطلب می‌افزاید; اما یکی از چیزهایی که می‌توان به عنوان خصوصیت و وجه تمایز آنان شمرد این است که‌: اکثر صوفی‌ها به جای مسجد معتقد به خانقاه (محلی که در آن آداب و رسوم "تصوف‌" را اجرا می‌نمایند) بوده‌، و غالباً ادعای معنویت و انس باخدا و خوشبینی زیاد نسبت به خود داشته‌، و با نوعی اباحه‌گری و مسامحه و سهل‌انگاری در دین زندگی می‌کنند و خرافاتی به نام عبادت یا ریاضیت در بین آنان متداول می‌باشد. اکثر فرقه‌های آنان مربوط به اهل تسنن و تعداد اندکی نیز مربوط به شیعیان است‌; که روایات زیادی در ردّ و مذمت آنان از پیشوایان معصوم‌: نقل شده است‌.( ر.ک‌: سفینة البحار، شیخ عباس قمی‌، واژه "صوف‌" / میزان الحکمة‌، محمدی ری شهری‌، واژه "الصوفیة‌". ) طریقه "شیعه‌" منطبق است با آن چه که در شرع ترسیم شده و برای وصول به حق و تقرب به خداوند، با مراقبه‌، محاسبه‌، مشارطه و... می‌توان به این منظور رسید. از نظر شیعه‌، آن چه که بعضی از عرفای صوفیه‌، مثل "غزالی‌" برای ایجاد حضور قلب نسخه کرده و می‌گوید: "اگر شخصی 4 روز به دور یک نقطه دور بزند و تفکر کند، به حقیقت می‌رسد" حرف باطلی است‌. جهت آگاهی بیشتر دربارة "تصوّف‌" و نقد و بررسی عقاید آنان‌، می‌توانید به کتاب‌های‌: از کوی صوفیان تا حضور عارفان‌، سید تقی واحدی صالح علیشاه‌، مصحح محمد مهدی خلیفه / در خانقاه بیدخت چه می‌گذرد؟، محمد مدنی‌، با مقدمه احمد عابدی‌، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات / سیری در عقاید، آیت الله احمد علی احمدی شاهرودی‌، ص 27 ـ 78، نشر قطره / جلوة حق‌، آیة الله مکارم شیرازی‌، انتشارات دارالفکر، مراجعه فرمایید.