میگویند چون موسیقی لهو و لعب است حرام میباشد، با توجه به این که کارهای روزمره، نوعی سرگرمی است، با این حساب آنها هم لهو و لعب بوده،
آن موسیقی و غنایی حرام است که ایجاد طرب کند و طرب نیز آن پستی و ذلتی است که بر انسان عارض شده که انسان را غافل و از خود بی خود میکند. پس هر موسیقی حرام نیست، بلکه موسیقی مطرب حرام است و صِرف لهو و لعب بودن حرام نیست.(ر.ک: المکاسب المحرمه، امام خمینی;، ج 1، ص 300ـ307، مؤسسة الامام الصادق، قم.) کارهای روزمره گرچه برخی از آنها لهو و لعب باشد، ولی صرف لهو و لعب بودن حرام بودن آنها ثابت نمیشود. پیامبر اکرممیفرماید: "کل لهو المؤمن باطل الا فی ثلاث فی تأدیبه الفرس و رمیه عن قوسه و ملاعبته امرأته...; هر لهوی برای مؤمن حرام است به استثنأ در سه مورد 1ـ تعلیم اسب سواری. 2ـ تیراندازی با کمان. 3ـ بازی با همسر خودش.(ر.ک: الکافی، محمد بن یعقوب کلینی;، ج 5، ص 50، دارالکتب الاسلامیة، تهران.) بنابراین، مطلق لهو و لعب حرام نیست، بلکه لهو و لعبی که معصیت و گناه و خلاف دستورهای خداوند متعال را در پی داشته باشد، حرام است; ولی برخی از امور روزمره انسان ممکن است لهو و لعب یعنی بازی و سرگرمی باشد، ولی چون گناه و معصیت نیست، حرمت نیز ندارد. قرآن کریم میفرماید: "وَ مَا هَـَذِهِ الْحَیَوَةُ الدُّنْیَآ إِلآ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الاْ ?َخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُواْ یَعْلَمُونَ ;(عنکبوت،64) این زندگی دنیا جز لهو و لعب چیزی نیست و زندگی واقعی سرای آخرت است، اگر آنها میدانستند." بسیاری از امور دنیا بازی و سرگرمی است، ولی حرام هم نیست، بلکه تأکید قرآنبه این نکته است که دنیا بازی و سرگرمی است و نباید انسانها به این سرگرمی، مشغول شوند و از آخرت خویش غافل شوند.(ر.ک: تفسیرالمیزان، علامه طباطبایی;، ج 16، ص 149ـ150، مؤسسة الاسلامی، قم / تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 16، ص 339ـ340، دارالکتب الاسلامیة، تهران.)
اضافه کردن دیدگاه جدید