میدانم جادو و سحر، جادوگر و ساحر، واقعیت دارد; دعای باطل کنندة سحر و جادو چیست؟
از نظر قرآن، سحر به دو بخش تقسیم میشود: 1. گاهی مقصود از آن، فریفتن و تردستی و شعبده و چشمبندی است و حقیقتی ندارد; (طه، 66; اعراف، 116) 2. از بعضی آیات قرآن استفاده میشود که برخی از انواع سحر، به راستی اثر میگذارد: "فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ; (بقره، 102) آنها سحرهایی را فرا میگرفتند که میان مرد و همسرش جدایی میافکند." و همانگونه که در ادامة آیه آمده: "وَ مَا هُم بِضَآرِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلآ بِإِذْنِ اللَّهِ; (بقره، 102) و هیچگاه بدون فرمان خدا نمیتوانند به کسی ضرر بزنند."، همة قدرتها از قدرت پروردگار سرچشمه میگیرد و این خواصّ و آثاری است که خداوند در بعضی چیزها قرار داده; بعضی از آن به خوبی و بعضی به بدی استفاده میکنند. و این آزادی و اختیار، وسیلهای برای آزمودن و تکامل انسانهاست.( تفسیر نمونه، آیتالله مکارم شیرازی و دیگران، ج 1، ص 377 و 378، دارالکتب الاسلامیة. ) شایان ذکر است که سحر و جادو حرام و خلاف شرع است. حضرت علیمیفرمایند: "کسی که سحر بیاموزد، کم یا زیاد، کافر شده است و رابطه او به کلّی با خدا قطع میشود."( وسائلالشیعه، شیخ حرّ عاملی، ج 17، ص 147، مؤسسة آلالبیت. ) از نظر فقهای اسلام، یاد گرفتن و انجام دادن اعمال سحر و جادوگری حرام است; ولی یاد گرفتن آن به منظور ابطال سحر ساحران اشکالی ندارد. پس فرد سحر شده میتواند با مراجعه به علما راه بطلان آن را فراگیرد تا گره سحر ساحران را باز نماید. دعای باطل کنندة سحر و جادو: بنابر آن چه در مفاتیح الجنان آمده است. امام علیمیفرماید: "برای باطل کردن سحر، این دعا را بر پوست آهو بنویسند، و با خود نگاه دارند: "بسم اللّه و باللّه، بسم اللّه و ما شأ اللّه، بسم اللّه و لاحول و لاقوة الا باللّه قال موسی ما جئتم به السحر، ان اللّه سیُبطِلُهُ، ان اللّه لایصلح عمل المفسدین، فوقع الحق و بطل ما کانوا یعملون، فغلبوا هنالک و انقلبوا صاغرین."( مفاتیح الجنان، شیخ عباسی قمی; ص 520 و 521، مطبوعات دینی، قم. ) و همچنین در کتاب مزبور پیامبر اکرمنیز، برای دفع شیاطین و جادوگران میفرماید: "آیة سخره را بخوانند: "ان ربکم اللّه الذی خلق السموات و الارض فی ستة ایام ثم استوی علی العرش یغشی اللیل النهار یطلبه حثیثاً و الشمس و القمر و النجوم مسخرات بامره الا له الخلق و الامر تبارک اللّه رب العالمین اُدعوا ربکم تضرعاً و خفیة انه لایحب المعتدین و لاتفسدوا فی الارض بعد اصلاحها و ادعوه خوفاً و طمعاً ان رحمة اللّه قریب من المحسنین."( مفاتیح الجنان، همان )(اعراف، 54ـ56) بدون تردید این دعاها و عمل به آنها دارای شرایط و آدابی است که بهرهمندی از آنها منوط به تحصیل آن شرایط و آداب است، از این رو باید به افراد مورد اعتماد و پرهیزکار و آشنا به معارف و صاحبنظر در این امور مراجعه شود.
اضافه کردن دیدگاه جدید