مگر نه این است که حضرت آدم‌غ اولین انسان‌ها بوده و خداوند او را اولین پیامبر در زمین برگزیده و بی شک به او علم نیز داده است‌; پس چرا انسان‌ها

به تصریح قرآن‌، حضرت آدم از علم لدنی و الهی برخوردار بوده و بر سخن گفتن توانایی کامل داشته است‌، نه تنها او ـ که پیامبر خداست ـ بلکه اولین فرزندان او نیز بر سخن گفتن قادر بودند. خدای متعال گفتگوی قابیل و هابیل ـ اولین فرزندان حضرت آدم‌غ ـ را این گونه نقل می‌کند: "]قابیل‌[ گفت‌: "حتماً تو را خواهم کشت‌" ]هابیل‌[ گفت‌: خدا فقط از تقوا پیشگان می‌پذیرد. اگر دست خود را به سوی من دراز کنی تا..."(مائده‌،27ـ28) بنابراین‌، آموزگار اولیه انسان خداست و انسان سخن گفتن را از او آموخته است "الَّذِی عَلَّم‌َ بِالْقَلَم # عَلَّم‌َ الاْ ?ًِنسَـَن‌َ مَا لَم‌ْ یَعْلَم‌" امّا دربارة گفتة باستان‌شناسان‌، اگر درستی فراگیر بودن آن اثبات شود، احتمال دارد مربوط به انسان‌های پیش از انسان‌های نسل حضرت آدم‌غ باشد. در حدیثی از امیرالمؤمین‌درباره خلقت آدم و فرشتگان "قالوَّا أتجعل فیها مَن یفسد فیها و یسفک الدّمآء" (بقره‌، 30)، آمده است که ساکنین روی زمین پیش از آفرینش آدم موجوداتی به نام "نسناس‌" بوده‌اند; و از برخی روایات برمی‌آید که آنان به علت فساد و خونریزی فراوان در زمین‌، مورد نفرت فرشتگان بودند. به همین جهت هنگام آفرینش آدم فرشتگان به خداوند عرض کردند که‌: "آیا در آن ]زمین‌[ کسی را گماری که فساد کند و خون‌ها بریزد؟ و حال آنکه ما با ستایش تو ]تو را[ تنزیه می‌کنیم و به تقدیست می‌پردازیم‌؟"(بقره‌، 30). هویت و چگونگی فردی و اجتماعی آنان برای ما معلوم نیست‌; ولی بر اساس برخی گفته‌ها آنان (نسناس‌ها) به شکل انسان بوده در برخی چیزها با انسان مشترک و در برخی دیگر متفاوت بوده‌اند.(ر.ک‌: معارف و معاریف‌، حسینی دشتی‌، ج 10، ص 131، چاپ صدر قم ـ بحارالانوار، علامه مجلسی‌، ج 11، ص 103 و ج 60، ص 273، داراحیأالتراث العربی ـ مجمع‌البحرین‌، الطریحی‌، کلمه "نسس‌".)