من به داستاننویسی علاقهمندم و چون در داستاننویسی باید به نیروی "تخیّل" اجازه داد که به هر سو لازم است برود و نویسنده بیشترین وقت را هن
داستاننویسی هر چند پر از مایههای تخیّلی باشد، اما از نظر مایههای تخیّلی به شعر نمیرسد. اگر بنا بود اسلام با تخیّل مخالفت کند، جا داشت پیش از هر چیز، از شعر و شاعری نهی کند، زیرا شعر چیزی جز "سخن مخیّل موزون" نیست، در حالی که اسلام شعر را پسندیده و به نقش هنری آن اعتراف کرده است; البته قرآن کریم بین شاعرانِ پایبند به ایمان و ارزشهای الهی انسانی و غیر پایبند به اینها فرق میگذارد.(شعرأ،226ـ227)(الصوارم المهرقه، شهید نور اللّه تستری، ص 334، طبع نهضت / تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 15، ص 384ـ385، نشر دارالکتب الاسلامیة.) پس از نظر اسلام در دائرة ارزشهای الهی و انسانی، شما میتوانید پرندة خیال خود را رها کنید تا به هر کجا که میخواهد پرواز کند و تا هر کجا که میخواهد اوج بگیرد، زیرا داستان، چیزی جز استفاده از تشبیهها و تمثیلها در گزارشهای فرضی و گاه غیر فرضی، برای بیان بایدها و نبایدها نیست و قرآن نیز در برخی موارد از تشبیه و تمثیل برای بیان مقاصد خود استفاده میکند; نتیجه آن که اگر شما برای بیان بایدها و نبایدهایی که مورد تأیید خداوند متعال است، از هنر "داستاننویسی" استفاده کردید، هیچ مانعی ندارد، بلکه با این وسیله دین خدا را ترویج نمودهاید و در زمرة مبلّغان آن قرار گرفتهاید. البته فنّ داستاننویسی به گونة تخیّلی در اسلام، چندان هم بی سابقه نیست چنان که در آثار علما و دانشمندان بزرگ اسلامی، به راحتی میتوانید نمونههایی را پیدا کنید; از جمله کتاب "عقل سرخ" از شیخ شهاب الدین سهروردی و... که برای بیان مطالب حِکَمی خلق شدهاند. در پایان شایسته است به این نکته توجه کنیم که هر چند ادبیات غرب، به سمت داستانهای رمانتیکتر و تخیّلیتر، تمایل دارد، ولی در ادبیات اسلامی، حکایتها و داستانهایی که ریشه در واقعیتها دارند، از جایگاه مهمّی برخوردارند که افزون بر زیبایی و جذّاب بودن، جنبههای تربیتی جایگزین ناپذیری دارند. قرآن کریم نمونة والای نقل حکایتهای جذّاب و واقعی است که در عین خالی بودن از تخیّلها و خودسازیها، و اکتفا به بیان آنچه واقع شده، به گونهای خاص و از راه انتخاب سوژههای مناسب، آنها را در پایه و مقام داستانهای رمانتیک و برتر از آن ارائه داده است، افزون بر آن که به جهت همین ویژگی واقعنمایی، درسهایش آموزندهتر و تربیتهایش مؤثرتر است.
اضافه کردن دیدگاه جدید