منظور از سجدة مندوبه و واجبه چیست‌؟

لفظ مندوب در لغت از ندب الیه به معنای "تحریک کرد و او را به سوی آن امر فرا خواند"، می‌باشد و در اصطلاح شرعی به معنای مستحب است (در مقابل واجب‌). در قرآن دو نوع سجده وجود دارد: واجب و مستحب‌. در هر یک از چهار سورة "النجم‌/ آیة آخر، علق‌/ آخر، سجده‌/ 15، فصّلت‌/ 37" یک آیه سجده است که اگر انسان آن را بخواند یا به آن گوش دهد، بعد از تمام شدن آن آیه باید فوراً سجده کند(توضیح‌المسائل مراجع‌، بنی‌هاشمی‌، ج 1، ص 615، مسألة 1093، انتشارات اسلامی‌.) ولی آیات سجدة مستحبی را اگر انسان بخواند یا به آن گوش دهد، سجده کردن واجب نیست‌، بلکه مستحب (مندوب‌) است‌. سوره‌هایی که سجدة مستحب دارند عبارتند از: اعراف‌، رعد، نحل‌، اسرأ، مریم‌، حج (دو سجده‌)، فرقان‌، نمل‌، انشقاق و برخی سورة ص را نیز به این سوره‌ها ملحق کرده‌اند.(عروة‌الوثقی‌، سیدمحمدکاظم یزدی‌، ص 226، نشر کتابفروشی اسلامیه‌.) در انجام سجدة قرآن‌، چه مستحب و چه واجب گفتن ذکر واجب نیست بلکه مستحب است و بهتر است بگوید: "لاَ اِلَه‌َ اِلآ اللّه‌ُ حَقًّا حَقًّا لاَ اِلَه‌َ اِلآ اللّه‌ُ ایِمَانًا وَ تَصْدیِقًا لاَ اِلَه‌َ اِلآ اللّه‌ُ عُبُودِیَّة‌ً وَ رِقًّا سَجَدْت‌ُ لَک‌َ یَا رَب‌ّ تَعَبُّدًا وَ رِقًّا لاَ مُسْتَنْکِفًا وَ لاَ مُسْتَکْبِرًا بَل‌ْ اَنَا عَبْدٌ ذَلیِل‌ٌ ضَعیِف‌ٌ خَائِف‌ٌ مُسْتَجیِرٌ"(امام خمینی‌;، رسالة عملیه‌، مسئلة 1099.)