مقصود از عبارت "هر جوان یا نوجوان که قرآن را بخواند، قرآن با خون و گوشت او آغشته می‌شود" چیست؟
تلاوت قرآن از هرکس و در هر زمان و مکانی خوب است; اما از برخی افراد و در برخی زمان‌ها جالب‌تر و باارزش‌تر است. از جمله این افراد، نوجوانان و جوانان هستند که تلاوت قرآن از سوی آنان، بسیار باارزش دانسته شده است. مویّد این مطلب حدیثی است که شما آن را در پرسش نوشتید. حضرت صادق‌در این حدیث می‌فرماید: "هر نوجوانی قرآن بخواند و مؤمن هم باشد قرآن با گوشت و خونش بیامیزد و خدای او را با فرشتگان پیغام برنده و نیک رفتارش رفیق کند و قرآن برای او در روز قیامت پرده و مانعی از آتش باشد".( کافی، کلینی;، ج 2، ص 603، دارالکتب الاسلامیه. ) این حدیث اشاره دارد به این که قلب انسان در دوره جوانی و نوجوانی تأثیرپذیرتر است و هر نوع بذری را به آسانی قبول می‌کند، چه آن بذر خدا و قرآن باشد یا شیطان و رفیق بد. جوانی که در این دوره مأنوس با قرآن باشد و آن را ملکه ذهن خود قرار دهد. نورانیت قرآن، در خون، گوشت و پوستش درمی‌آمیزد و زیبایی‌هایش در باطنش مستقر می‌شود به طوری که تمام وجودش با یاد قرآن رشد می‌کند. بنابراین، این عبارت کنایه از آن است که قرآن در وجود انسان مستقر خواهد شد و او از ثمره آنچه که در وجودش کاشته، بهره خواهد برد: چنان که حضرت امام خمینی; در توضیح فرمایشی از امام صادق‌در رابطه با قرائت قرآن می‌فرماید: "مطلوب در تلاوت قرآن شریف آن است که در اعمال قلب انسان تأثیر کند و باطن انسان صورت کلام الهی گردد و از مرتبه ملکه به مرتبه تحقق رسد". سپس به دنبال آن می‌فرماید: ]حدیث[ "جوان مؤمن اگر قرائت کند، قرآن در گوشت و خون او وارد شود"، کنایه از آن است که صورت قرآن در قلب مستقر و جایگزین گردد به طوری که خود باطن انسان کلام الله مجید و قرآن مجید گردد به اندازه لیاقت و استعدادش...( قرآن کتاب هدایت در دیدگاه امام خمینی، ص 102، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی. )
اضافه کردن دیدگاه جدید