مقدار گناه ترک نماز صبح برای دختری یازده ساله که در نمازش کوتاهی میکند، چیست؟ و آیا گناه آن به پای پدر و مادر است یا خود او؟

اگر انسان از روی عمد نماز را ترک کند، جایگاهش جهنم خواهد بود ولی اگر از روی عللی (طـَه،124; مدثر، 40ـ43; مریم،59) دیگر مانند فراموشی، خواب ماندن، و مانند آنها باشد که به نوعی مقصّر بودن شخص را نرساند، خداوند از گناه آن شخص گذشته و در قیامت آن را میبخشد. بنابراین، لازم است انسان همیشه مواظب انجام دادن دستورات الهی در زندگی باشد. البته، انسان تازه بالغ ممکن است از روی عواملی چون آگاهی کافی نداشتن و امثال آن در انجام نماز و روزه کوتاهی داشته باشد که در صورت طلب بخشش و مداومت بر انجام امر الهی، خداوند نیز او را میبخشد. از باب امر به معروف و نهی از منکر، برای همه لازم است که دیگران را به ویژه اطرافیان و نزدیکان و دوستان را به کارهای خوب آگاهی داده و تشویقشان کرد، و از کارهای ناپسندیده دور از شأن کرد و در راستای همین امر، بر پدر و مادر نیز تکلیف است که بچههای خودشان را به کارهای معروف امر کرده و آنان را از کارهای زشت بازدارند نماز نیز یکی از اعمال حسنه و واجبی است که پدر و مادر از ابتدا بایستی ذهن بچهها را به آن آشنا کنند. بنابراین اگر فرزند به خاطر غفلت و بیتوجهی والدین به نماز و امثال آن کم اهمیت باشند نزد خداوند مقصّر شناخته خواهند شد. بالاخره، اگر فرزند به راهنمایی والدین گوش نسپارد، خودش مسئول است هر چند وظیفه راهنمایی والدین، در هر زمان و مکانی که شرایط پذیرش نصیحت فراهم شد، سر جای خود محفوظ و باقی است.