مطابق آیه 173 سورة بقره‌، خداوند از بین حیوانات تنها خوردن گوشت خوک را حرام کرده است‌. به استناد چه آیاتی و یا به چه دلایل حیوانات بسیار دیگر د

حصر در آیه 173 سوره بقره "اضافی‌" است نه حقیقی‌; بدین معنا که با توجه به دیدگاه کسانی که سخن دربارة آن‌هاست‌، و یا آیه آن‌ها را سرزنش می‌کند، مطالبی بیان می‌شود. یهود عادت داشتند که وقتی غذا کم می‌شد به مواردی که در آیه مطرح شده‌، روی می‌آوردند و آن‌ها را در لیست غذایی خود قرار می‌دادند; قرآن نیز با توجه به این مسأله‌، این چهار مورد را به صراحت نام برده و بر آن‌ها تأکید کرده است‌. این مطلب با توجه به آیة بعد که دربارة گروهی از دانشمندان یهود است که آیات الهی را پنهان کردند، به خوبی روشن می‌شود.(ر.ک‌: تفسیر من وحی القرآن‌، سید محمد حسین فضل اللّه‌، ج 3، ص 192، دارالملاک‌، ط الثانیه‌، بیروت‌، 1419 'ûق‌.) محرمات دیگر که سخن از آن‌ها پیش نیامده با استناد به روایات دانسته می‌شوند و این واگذاری به روایات در اغلب مسائل فقهی صورت گرفته است و به خوردنی‌های حرام محدود نمی‌شود; چنان که کیفیت نماز و ذکرهای آن و نیز مسائل فراوان مربوط به روزه‌، حج‌، خمس و... که در فقه شیعه آمده‌، هیچ یک به تفصیل در قرآن نیامده و تنها به ذکر کلیاتی بسنده شده است‌. ضمناً خوردن گوشت خرگوش حرام است نه مکروه‌.