لطفاًدر مورد عصای حضرت موسیغ که در قرآن کریم آمده توضیح دهید؟
در ده آیه از قرآن کریم از عصای حضرت موسیغ نام برده شده است.عصای حضرت موسی یکی از دو معجزهای ایشان است که برای اثبات نبوت خویش از آن استفاده میکرد. در آیه 17 و 18 سورة طه آمده است: حضرت موسی در پاسخ پرسش خداوند که فرمود: و چه چیز در دست راست تواست ای موسی؟! گفت: این عصای من است، بر آن تکیه میکنم، برگ درختان را با آن برای گوسفندان فرو میریزم ونیازهای دیگری را نیز با آن بر طرف میکنم. عصای حضرت موسی در شعر فارسی، هم برای کنایه از پرخوری و هم به معنای کنایی بخشنده و جواد و پرخاصیت به کار رفته است: عصای کلیمند بسیار خواربه ظاهر چنین زرد روی و نزار (بوستان سعدی ) دربارة اینکه اصل این عصا از کجاست؟ مفسران دراین باره گفتهاند: عصای حضرت موسیهمان عصای حضرت آدماست که از درخت "مورد" بهشت (که در عربی به آن "آس" میگویند) میباشد. بعد از خارج شدن حضرت آدماز بهشت آن عصا دست به دست بین اولادش میگشت تا به حضرت شعیبرسید، حضرت شعیبنیز آن را به حضرت موسیداد. طبق نقل دیگری نیز گفته شده است: هنگامی که حضرت موسی به سمت مدین حرکت نمود، فرشتهای آن را به حضرت موسیداد.(مجمعالبیان، طبرسی;، ج، الجزءالتاسع، ص 138،ذیل آیه 107،سورة اعراف، منشورات مکتبةالحیات.) استعدادهای فوق العاده اشیأ آن روز که حضرت موسی، آن عصای شبانی را برای خود انتخاب نمود، باور نمی کرد که این موجود ساده از عهدة چنان کار عظیمی به فرمان خدا بر آید، آنچنان که قدرت فراعنه را در هم ریزد، امّا خدا به او نشان داد که از همین وسیلة ساده میتوان آن چنان نیروی شگفتی به وجود آورد. این در واقع درسی است به همة انسانها که در این جهان هیچ چیز را ساده نپندارند، ای بسا موجودات یا افرادی که ما با دیدة حقارت به آنها مینگریم قدرتهای بزرگی در دل نهفته داشته باشند که ما از آن بیخبریم.(تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 13، ص 182، دارالکتب الاسلامیة.)
اضافه کردن دیدگاه جدید