قرآن کریم‌، کسانی را که بر تکّه سنگی که لایة نازکی از خاک روی آن نشسته و در انتظار محصول می‌باشد به چه کسی تشبیه کرده است‌؟

قرآن کریم‌، دربارة انسان‌هایی که انفاق‌های آنان آمیخته با منت و آزار و ریاکاری است می‌فرماید: "یَـََّأَیُّهَا الَّذِین‌َ ءَامَنُواْ لاَ تُبْطِـلُواْ صَدَقَـَتِکُم بِالْمَن‌ِّ وَالاْ ?َذَی‌َ کَالَّذِی یُنفِق‌ُ مَالَه‌ُو رِئَآءَ النَّاس‌ِ وَلاَ یُؤْمِن‌ُ بِاللَّه‌ِ وَالْیَوْم‌ِ الاْ ?َخِرِ فَمَثَلُه‌ُو کَمَثَل‌ِ صَفْوَان‌ٍ عَلَیْه‌ِ تُرَاب‌ٌ فَأَصَابَه‌ُو وَابِل‌ٌ فَتَرَکَه‌ُو صَلْدًا لآ یَقْدِرُون‌َ عَلَی‌َ شَی‌ْءٍ مِّمَّا کَسَبُوا...;(بقره‌،264) ای کسانی که ایمان آورده‌اید! صدقه‌های خود را با منت و آزار، باطل مکنید، مانند کسی که مالش را برای خودنمایی به مردم‌، انفاق می‌کند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارد. پس مَثَل او هم چون مثل سنگ خارایی است که بر روی آن‌، خاکی ]نشسته‌[ است و رگباری به آن رسیده و آن ]سنگ‌[ را سخت و صاف بر جای نهاده است‌. آنان ]ریاکاران‌[، نیز از آن چه به دست آورده‌اند، بهره‌ای نمی‌برند... ."( ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 2، ص 240، دارالکتب الاسلامیة / تفسیر المیزان‌، علامه طباطبایی‌;، ترجمة استاد محمد تقی مصباح یزدی‌، ج 2، ص 546، نشر بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی‌. )