قرآن مجید میفرماید: ما خودمان ذکر را نازل کردیم و خودمان هم حافظ آن هستیم، آیا منظور فقط قرآن کریم است یا موارد دیگر اسلام، مانند حوزههای علم

آنچه در این آیه شریفه مطرح شده، دربارة قرآن است که میفرماید: "إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُو لَحَـَفِظُونَ ;(حجر،9) ما قرآن را نازل کردیم و ما به طور قطع آن را پاسداری میکنیم."; از این رو آیه شریفه، وعدة حفاظت قرآن، از تحریف و دستبرد را داده است و این آیه، شامل موارد فوق نمیشود، امّا از آیات دیگر قرآن، این نکته را میتوان استفاده نمود که نعمتی را که خدای متعال به قومی عطا نماید، اگر مردم، قدردان آن نعمت باشند، آن نعمت از آنها سلب نخواهد شد. در قرآن مجید آمده است: "ذَ َلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَیَ قَوْمٍ حَتَّیَ یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِم;(انفال،52) خداوند، هیچ نعمتی را که به گروهی داده، تغییر نمیدهد، جز آنکه آنها خودشان را تغییر دهند." این یک سنت الهی است که مردم و خواست و عمل آنها، نقش اساسی در حیات و مرگ جامعه دارد. قرآن، روی این نکته تکیه میکند که برای یافتن عامل اصلی، لازم نیست آسمانها و زمین را جست و جو نمایید، و یا به دنبال عوامل پنداری راه بیفتید، بلکه کافی است تنها در وجود، در فکر و روحیه و اخلاق خود، و در نظامهای اجتماعی خودتان جست و جو کنید، هر چه هست در این جا است!(تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 7، ص 208، دارالکتب الاسلامیة.) لذا، خدای متعال، وعده داده، تا مردم خودشان را عوض نکنند، نعمت الهی از آنان سلب نمیگردد و اگر خودشان قدردان نبودند، حکومت حضرت علینیز از آنان سلب نمیشود. این سنت الهی است که هر کس تن به حاکمیت امام نور ندهد، گرفتار حکومت امام آثار خواهد شد.