قرآن در مورد نقش جنگهای صلیبی در تضعیف پیشرفتهای علمی مسلمانان چه میفرماید؟
در سال 16 .''û بیت المقدس، بدون هیچ گونه قتل و غارت به تصرف مسلمانان درآمد و بعداً پیروزی و حاکمیت مسلمانان بر اسپانیا و مسیحیان غربی که تا مدّت مدیدی به گسترش فرهنگ دینی، اقتصادی و تجارت مسلمانان در اروپا انجامید، درچند سدة بعد، واکنش جدّی پادشاهان و سرمایهداران مسیحی را برانگیخت. از آن جا که اکثریت ساکنان مغرب زمین را مسیحیها تشکیل میدادند، برای جذب مردم به جنگ علیه مسلمانان مشرق زمین، لازم بود جنگها به گونهای مقدّس جلوه داده شود، بنابراین بین پادشاهان و سرمایهداران مسیحی از یک طرف و اربابان کلیسا از جانب دیگر، توافقی صورت گرفت که نتیجة آن صدور فرمان یک جنگ مذهبی با نام مذهب کلیسا علیه اسلام و مسلمانان بود; به این دلیل، این جنگها، جنگهای صلیبی نامیده شدند. اگر چه به ظاهر جنگهای صلیبی از انگیزههای مذهبی برخوردار بود، اما انگیزههای اصلی و پشتوانههای نامرئی این جنگها، توافق قدرتهای سیاسی، اقتصادی و مذهبی غرب علیه مسلمانان بود. نخستین، جنگهای صلیبی در خلال سالهای 473ـ477 هجری روی داد که لشکریان صلیبی، شکست سختی از نیروهای منظم و با انضباط ترکان خورده و تارومار شدند. آخرین مرحله از جنگهای صلیبی در خلال سالهای 595ـ669 هجری روی داد. و بالاخره جنگهای صلیبی، طی دو قرن، به صورت هشت جنگ به طول انجامید که در نهایت صلیبیها مجبور به عقبنشینی از سرزمینهای اشغالی شدند و به خواستههای اولیه نرسیدند; از این رو، با یک بررسی کوتاه میبینیم که جنگهای صلیبی، نزدیک به پنج قرن بعد از زمان رسول اللّهو نزول قرآن آغاز شده است و اگر چه در قرآن، آیات زیادی در مورد جنگ و تأثیرات آن و نیز پیش گوییهایی وجود دارد، امّا در این مورد خاص موردی یافت نشد.(غربشناسی، سید احمد رهنمایی 49ـ55، انتشارات مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی;، تابستان 1379; درآمدی بر تاریخ و کلام مسیحیت، محمد رضا زیبایی نژاد، ص 116ـ122، معاونت امور اساتید و دروس معارف اسلامی، زمستان 1376.)
اضافه کردن دیدگاه جدید