فرشتگان هنگام آفرینش آدم‌غ به خداوند گفتند آیا موجودی می‌آفرینی که جنگ و خون برپا کند؟! خداوند فرمود: "شما از آن چه من می‌دانم خبر ندارید."; ب
خداوند متعال، با بیان این مطلب که "من می‌دانم آن چه را شما نمی‌دانید" نه فساد و خون‌ریزی را از نوع انسان نفی کرده و نه تسبیح و تقدیسی را از فرشتگان برداشته است; تنها چیزی که در این جا بیان فرموده این است که این خلیفة زمینی، قدرت بر تحمل اسرار و حقایقی دارد که از توانایی فرشتگان خارج است و یک نوع حکایت از وجود خداوند دارد که آن‌ها ندارند و به این وسیله، آن نقطة ضعف را جبران می‌کند; افزون بر این، از مجموع این آیات بر می‌آید که فرشتگان مدعی بودند که ما خلیفة خدا هستیم و انسان نمی‌تواند این مقام را داشته باشد; از این رو، خداوند از آن‌ها دربارة اسمأ پرسید و آن‌ها ندانستند، ولی حضرت آدم‌غ دانست با این که خلیفة خدا باید آن‌ها را بداند; به همین علت، شایستگی انسان و شایسته نبودن فرشتگان برای این مقام، یقینی شد. آیة مورد بحث، در مقام اثبات این معنا است.(ر.ک: المیزان، علامه طباطبایی;، ج 1، ص 149، بنیاد علمی و فرهنگی علامه;.)
اضافه کردن دیدگاه جدید