علم و قدرت چه رابطه‌ای با یکدیگر در قرآن دارند؟
روابط "علم" و "قدرت" و تأثیر متقابل هر یک از جهات گوناگونی قابل توجه است. علم پشتوانة قدرت و قدرت اگر با علم و ایمان همراه شود، سازنده و زمینه‌ساز پیاده شدن نتایج علمی خواهد بود و اساساً علم بودن قدرت در بسیاری موارد، به ویژه صحنه‌های عملی اجتماعی، مانند حوزة اقتصاد و سیاست و حتی گسترش فرهنگی، ناکارآمد خواهد بود; قدرت نیز بدون علم، به قوة ناهنجاری تبدیل می‌شود که گاه آثار تخریبی آن بسیار بیشتر از آثار مفید آن است. قرآن "علم" و "قدرت" را به مناسبت داستان حضرت طالوت، کنار هم یاد کرده و آن دو را سبب برتری او بر دیگران در امر دشوار رهبری، شمرده است. در آیه 247 سورة بقره می‌خوانیم: "و پیامبر آن‌ها به آن‌ها گفت: خداوند "طالوت" را برای زمامداری شما مبعوث ]و انتخاب[ کرده است، گفتند: چگونه او بر ما حکومت داشته باشد با این‌که ما از او شایسته‌تریم و او ثروت زیادی ندارد؟ فرمود: خدا او را بر شما برگزیده و علم و ]قدرت[ جسم او را وسعت داده است; خداوند ملکش را به هر کس بخواهد می‌بخشد و احسان خداوند وسیع و آگاه ]از لیاقت افراد برای منصب‌ها[ است." علم در کنار ایمان، خطمشی صحیح را ترسیم می‌کند و قدرت آن را به پیش می‌برد. خدای متعال خود نیز منبع و منشأ علم و قدرت است و همین دو است که نظام آفرینش را بدین‌سان حکمت‌آمیز و موفق به پیش می‌برد.
اضافه کردن دیدگاه جدید